Ο Med Hondo - γεννημένος στη Μαυριτανία το 1936, μετανάστευσε στη Γαλλία το 1959, όπου πέθανε το 2019 - ήταν γνωστός ως ηθοποιός, αλλά πάνω απ' όλα ως κινητήρας δύναμη στη θεατρική και κινηματογραφική βιομηχανία, κάνοντας ανεξάρτητες φωνές από τη μεταπολίτευση της Αφρικής να ακουστούν.
Ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες και παραγωγούς των πρώτων ημερών του αφρικανικού κινηματογράφου, ο Hondo θεωρείται  πρωτοπόρος και ένας από τους ιδρυτές του. Ωστόσο, μόνο τον τελευταίο καιρό το έργο του έχει αναγνωριστεί και διαδίδεται. Οι ταινίες του Hondo πραγματεύονται τις συγκρούσεις για την αφρικανική επικράτεια, την ιστορία της και τις σχέσεις της με την Ευρώπη. Εξετάζουν τους αγώνες για την εξουσία και τις πολιτιστικές επιρροές της αποικιοκρατικής περιόδου ενώ εξερευνούν στυλ και είδη: από το μελόδραμα και το θρίλερ του εγκλήματος μέχρι το ντοκιμαντέρ και το πειραματικό, μέχρι το μιούζικαλ, τη σάτιρα και την ιστορική ταινία.
O Aboubakar Sanogo σημειώνει στο περιοδικό Film Comment (May-June 2020): "Ο Hondo αντιμετώπισε το ζήτημα της μετανάστευσης στον κινηματογράφο πολύ πριν το κάνουν οι περισσότεροι κινηματογραφιστές και ήταν από τους πρώτους που παρουσίασαν μια πραγματικά περίπλοκη ιστορική, πολιτική και οικονομική κατανόηση του φαινομένου." Και συνεχίζει "Για τον Hondo, μαζί με πολλούς Αφρικανούς διανοούμενους, πολιτικούς και καλλιτέχνες πρώτης και δεύτερης γενιάς, η αποαποικιοποίηση και η ανεξαρτησία δεν ήταν απλώς θέμα αλλαγής καθεστώτος από αποικιακό σε μετααποικιακό, αλλά μάλλον ένα ριζοσπαστικό γεωπολιτικό και πρωτοποριακό έργο. Μέσω αυτού, η (αταξία) του κόσμου θα μπορούσε να ανατραπεί και να ξεκινήσει ένα νέο Παράδειγμα, όπου η δικαιοσύνη, η αξιοπρέπεια και η ελευθερία θα επικρατούσαν και ο ρατσισμός, ο ιμπεριαλισμός και ο καπιταλισμός θα εξαφανίζονταν. Ο κινηματογράφος είχε τον ρόλο του στην υλοποίηση αυτού του χειραφετητικού οράματος, απελευθερώνοντας τον από κάθε ποικιλία κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της μορφής και της παράδοσης."
Σύμφωνα με τα λόγια του Aboubakar Sanogo, "ο κινηματογράφος του Med Hondo είναι ένας κινηματογράφος που ασχολείται τόσο με το να μας κάνει να σκεφτόμαστε όσο και να μας κάνει να νιώθουμε. Είναι ένας κινηματογράφος που ασχολείται λιγότερο με τα Όσκαρ παρά με τη δυνατότητα η ταινία να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην παραγωγή νέων υποκειμενικοτήτων, νέων τρόπων συναισθημάτων, νέων τρόπων διανομής της εξουσίας σε όλο τον κόσμο, και μάλιστα νέων τρόπων φαντασίας και εμπειρίας του κόσμου».


Προτεινόμενη φιλμογραφία
BALLADE AUX SOURCES [WORK PRINT] (1965)
SOLEIL Ô (1969)
MES VOISINS (1971)
LES BICOTS-NÈGRES, VOS VOISINS  (1973/74)
POLISARIO, UN PEUPLE EN ARMES (1978)
WEST INDIES OU LES NÈGRES MARRONS DE LA LIBERTÉ (1979)
SARRAOUNIA (1986)
LUMIÈRE NOIRE (1993)
WATANI, UN MONDE SANS MAL (1998)
FATIMA, L'ALGÉRIENNE DE DAKAR (2004)

(δ.τ.)