(To κακό)
του Alberto Seixas Santos

Η Cathy, Ιρλανδέζα και καθολική στο θρήσκευμα. Ο Pedro, ο σύζυγός της, πετυχημένος δικηγόρος, πρώην Μαοϊκός, φορέας του AIDS. Ο Daniel και ο φίλος του, ναρκομανείς, πάντα σε κατάσταση πανικού. Οι Cruz, κοσμηματοπώλες, ζουν μαζί, αλλά μισούνται θανάσιμα. Ένας παππούς ο οποίος αναζητά την εγγονή του, που έφυγε από το σπίτι. Η πόλη: Η Λισσαβόνα σήμερα.
Με κέντρο την Cathy, ο σκηνοθέτης ξεδιπλώνει τις ιστορίες των προσώπων. Κατασκευάζει ένα αφηγηματικό ψηφιδωτό, όπου ο κάθε χαρακτήρας, η κάθε ιστορία, το κάθε συμβάν της αφήγησης έχει το ρόλο μίας ψηφίδας και όπου όλα τα στοιχεία αλληλεπιδρούν, επηρεάζουν το ένα το άλλο. Στο βάθος της εικόνας, που σχηματίζεται, υπάρχει το κακό (Mal) -ως έννοια ηθική, ως σωματική παρουσία- , υπάρχει η εξάπλωση του κακού.
Δ.Μ.

Ο σκηνοθέτης Alberto Seixas Santos δηλώνει για την ταινία: "Η πρόθεση ήταν να κατασκευαστεί ένα μωσαϊκό στην αφήγηση, στο οποίο αυτόνομες ζωές να κινούνται παράλληλα και να συγκλίνουν. Σε μια ταινία, όπου το κεντρικό θέμα είναι το Κακό και η δύναμη εξάπλωσής του -το σωματικό και το ηθικό κακό-, θα ήθελα κάθε σκηνή να επηρεάζει το ρυθμό και τον τόνο της επόμενής της, ακόμα και όταν νέοι χαρακτήρες και αφηγηματικές γραμμές μπαίνουν στο παιχνίδι. Σε απάντηση πιθανών ενστάσεων, ότι τα θέματα των ναρκωτικών και του AIDS είναι κλισέ που έχουν εξαντληθεί στη σύγχρονη λογοτεχνία, έχω να πω ότι αυτά είναι υπαρκτά προβλήματα στη σύγχρονη πορτογαλική κοινωνία, ότι είναι η αιτία για αρκετές από τις πράξεις μας, ότι μας καθορίζουν όλο και περισσότερο. Ότι αλλάζουν τα ήθη και τα συναισθήματα μας σ' όλον τον κόσμο και εδώ [σ.τ.μ. Πορτογαλία]. Έχουμε αλλάξει.
Ακριβώς επειδή ενδιαφέρομαι για τα σύγχρονα ζητήματα, ασχολούμαι με προβλήματα, που ακούω καθημερινά, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στο δρόμο, στα εστιατόρια, στα σχολεία, στις εφημερίδες, στη τηλεόραση και στο σπίτι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχω διάπλατα ανοικτά τα μάτια και τα αυτιά μου. Εξάλλου, η ουσία μίας ταινίας, δεν βρίσκεται τόσο στο θέμα ή την ιστορία της, όσο σ' αυτό που αποκαλύπτει, μ' ένα τρόπο απόλυτα κινηματογραφικό, με τους ρυθμούς και τις παραλλαγές τους, με την ένταση του βλέμματος, με τα εν κινήσει και εν στάσει σώματα, με τα χρώματα και τις αποχρώσεις τους, με το χειρισμό του χώρου και του χρόνου."