Το ανατρεπτικό πνεύμα ορίζει το έργο του Λιόρ Σαμρίζ / Lior Shamriz. Γεννημένος το 1978 στο Ισραήλ, με βάση του το Βερολίνο, ο νεαρός σκηνοθέτης χαράσσει πρωτόγνωρες κινηματογραφικές διαδρομές, με πυξίδα του τον πειραματισμό, τόσο θεματικό όσο και υφολογικό. Ζητήματα ταυτότητας, κουλτούρας και σεξουαλικότητας επανεξετάζονται στο έργο του, με διάθεση αυτοσχεδιασμού και ευέλικτη κινηματογραφική γλώσσα. Ο Σαμρίζ συνθέτει ένα πολυμορφικό σινεμά αναμειγνύοντας επιρροές από το video art και την avant garde σκηνή, δημιουργώντας εν τέλει έναν δικό του κόσμο που προσομοιάζει με ένα ιδιοσυγκρασιακό home movie.
Χαρακτηριστικό της ανήσυχης φύσης του δημιουργού, είναι και το ημιαυτοβιογραφικό ντεμπούτο του Japan Japan (2007), με ήρωα ένα νεαρό που ζει στο Τελ Αβίβ αλλά ονειρεύεται να πάει στην Ιαπωνία, το οποίο κόστισε μόλις 200 ευρώ και βαδίζει μέσα από ένα μωσαϊκό στυλ, στα όρια του DIY κινηματογράφου. Η ταινία είναι μια εξερεύνηση της καθημερινότητας στο εξωτικό Τελ Αβίβ, μέσα από τα μάτια ενός ήρωα που γυρεύει κι ο ίδιος τον δικό του προσωπικό εξωτικό προορισμό. Μια μοναδική σύζευξη επιτυγχάνεται ανάμεσα στην ψευδή εικόνα που έχει ο ίδιος για την Ιαπωνία κι εμείς γι’ αυτόν. Η ταινία προβλήθηκε σε διεθνή φεστιβάλ ανά τον κόσμο, αλλά και στο Μουσείο MoMa της Νέας Υόρκης.
Η μοντέρνα πολυπολιτισμικότητα απασχολεί τον σκηνοθέτη και στο Saturn Returns (2009), έναν πολιτικά ανορθόδοξο φόρο τιμής στο punk underground σινεμά. Η ταινία είναι ένα αφιέρωμα στην άντεργκραουντ πανκ σκηνή μετατρέπεται σ’ ένα μελόδραμα που καθρεφτίζει τις ρευστές ψυχικές διαθέσεις της Λούσι και της Γκάλια. Το βλέμμα που ρίχνουμε εμείς στη ζωή τους, αλλά και η μία στη ζωή της άλλης, δεν είναι παρά η εξερεύνηση ενός κενού προσωπείου.
Οι δεσμοί μεταξύ γονιών και παιδιών αναδεικνύονται στα The Magic Desk (2010) -μια ταινία μικρού μήκους για μια μητέρα κι έναν γιο-, και Mirrors for Princes (2011)- -μια ιστορία βασισμένη στην αρχαία σουμεριακή λογοτεχνία και στη βιβλική αφήγηση για τον Ιωσήφ.
Στο ατμοσφαιρικό A Low Life Mythology (2012), ο σκηνοθέτης εστιάζει σε ένα νεαρό ζευγάρι καλλιτεχνών, με στόχο να διερευνήσει πώς αλληλοδιαπλέκονται ο έρωτας και η τέχνη στη σύγχρονη μητρόπολη. Η ταινία είναι ένα μπουρλέσκ για διανοουμένους: μια ιστορία αγάπης με φόντο το Βερολίνο, ανάμεσα σε δύο καλλιτέχνες της video art που ψάχνουν τη θέση τους σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά αδυνατούν να «ζήσουν τη στιγμή», καθώς η αντίληψή τους για την πραγματικότητα διαμεσολαβείται από τις ταινίες τους.
(πηγή δελτίο τύπου 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)
