Γεννημένος το 1965 στο Μπέλφαστ, ο Μαρκ Κάζινς / Mark Cousins είναι πάνω απ’ όλα ένας αυθεντικός, παθιασμένος σινεφίλ. Σκηνοθέτης, συγγραφέας, κριτικός κινηματογράφου και προγραμματιστής φεστιβάλ, ο πολυσχιδής Κάζινς υπήρξε διευθυντής του Φεστιβάλ Εδιμβούργου, καθώς και παρουσιαστής δημοφιλών κινηματογραφικών εκπομπών του BBC2. Παράλληλα, μαζί με τη φίλη του, ηθοποιό Τίλντα Σουίντον, δημιούργησαν το εναλλακτικό κινηματογραφικό φεστιβάλ Cinema China and The Ballerina Ballroom Cinema of Dreams, καθώς και το project «8½ Foundation», ενώ ο ίδιος υπήρξε συνιδρυτής του φιλανθρωπικού οργανισμού «Scottish Kids Are Making Movies». Στο σημαντικό συγγραφικό έργο του ξεχωρίζει το βιβλίο του «The Story of Film», στο οποίο βασίστηκε το ντοκιμαντέρ διάρκειας 15 ωρών Η Οδύσσεια του κινηματογράφου, που υπέγραψε σκηνοθετικά ο ίδιος το 2011.
Μέσα από τις ταινίες του ο Κάζινς εξερευνά τι σημαίνει σινεμά, με ευαισθησία, χιούμορ, λυρισμό και διάθεση για πειραματισμούς χωρίς να προσκολλάται στην ακαδημαϊκή πλευρά του. Ανακαλύπτει τον κόσμο με σχεδόν παιδικό ενθουσιασμό επιχειρώντας σε κάθε του βήμα να συνδέσει τους ανθρώπους με το σινεμά. Τα ντοκιμαντέρ του Κάζινς περιέχουν έντονα αυτοαναφορικά στοιχεία. Στο 18ο ΦΝΘ θα προβληθούν τέσσερα αντιπροσωπευτικά ντοκιμαντέρ του. Το Atomic: Living in Dread and Promise (2015) αναφέρεται στον εφιάλτη των πυρηνικών όπλων, αλλά και τις εφαρμογές της ατομικής ενέργειας στην ιατρική. Πρόκειται για ένα καθηλωτικό μοντάζ επίκαιρων και αρχειακού υλικού από τη Χιροσίμα, τη Φουκουσίμα και το Τσερνόμπιλ, αλλά και από διαδηλώσεις κατά της πυρηνικής ενέργειας, όλα «ντυμένα» με τη μουσική των Mogwai.
Το ντοκιμαντέρ I Am Belfast (2015), ένας ποιητικός φόρος τιμής στη γενέτειρα του Κάζινς -με την υπογραφή του καταξιωμένου διευθυντή φωτογραφίας Κρίστοφερ Ντόιλ- συλλαμβάνει την ψυχή του Μπέλφαστ: την καθημερινότητα των ανθρώπων του, την τραγωδία που το στοιχειώνει, αλλά και την ελπίδα ότι κάτι καλύτερο θα έρθει.
Από το Ε.Τ. Ο εξωγήινος και Το κόκκινο μπαλόνι ως τη Νύχτα του κυνηγού και Τα 400 χτυπήματα, το ντοκιμαντέρ A Story of Children And Film (2013) διερευνά το πώς παρουσιάζονται τα παιδιά στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Ύμνος στην παιδική φαντασία και τη μαγεία του σινεμά αποτελεί και το ντοκιμαντέρ του The First Movie (2009). Ο Κάζινς χρίζει πρωταγωνιστές του τα παιδιά που ζουν σε ένα κουρδικό χωριό του Ιράκ: στήνει για χάρη τους ένα υπαίθριο σινεμά και προβάλλει ταινίες, ενώ επίσης τους δίνει κάμερες για να γυρίσουν τα δικά τους φιλμ, αποκαλύπτοντας πώς η δύναμη του σινεμά εμπνέει, δίνει ζωή και θεραπεύει πληγές.
Το Women Make Film είναι ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στις γυναίκες σκηνοθέτριες. Η κληρονομιά και ο ρόλος των γυναικών στην εξέλιξη της Τέχνης του Κινηματογράφου, είναι το θέμα της σειράς ντοκιμαντέρ, συνολικής διάρκειας 14 ωρών, την οποία ο σκηνοθέτης κινηματογραφούσε επί τέσσερα χρόνια. Με αφηγήτριες, μεταξύ άλλων, τις ηθοποιούς Τζέιν Φόντα, Τίλντα Σουίντον και Θάντι Νιούτο, το ντοκιμαντέρ, που ακολουθεί τα βήματα της προηγούμενης δουλειάς του Κάζινς “H ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ” (ΤΗΕ STORY OF FILM: AN ODYSSEY), διανύει δεκατρείς δεκαετίες μέσα από αποσπάσματα ταινιών που δημιούργησαν 183 γυναίκες σκηνοθέτριες από έξι ηπείρους. Χρησιμοποιώντας το υλικό, με τη μορφή βιβλίου ιστορίας, χωρισμένου σε 40 κεφάλαια, είναι ένα ταξίδι στο έργο των γυναικών στη μεγάλη οθόνη, που καλύπτει πολλές και διαφορετικές πτυχές, από το είδος και τη θεματολογία των ταινιών μέχρι τις επιδόσεις σε συγκεκριμένους τομείς της κινηματογραφικής τέχνης. Μια διαδρομή από την πρώιμη σιωπηλή δουλειά της Γαλλίδας ιδιοκτήτριας στούντιο Άλις Γκι Μπλας έως την Κίρα Μουράτοβα στη Ρωσία, τις Ντόροθι Αρζνερ και Κάθριν Μπίγκελοου στις ΗΠΑ και την Γουάνγκ Πινγκ στην Κίνα, υπό τον Μάο.
(δ.τ.)
