Ιστορίες γάμου: Ιβάνα και Βάτσλαβ
Ένα από τα έξι παντρεμένα ζευγάρια που επιλέγονται από το φακό της Τσέχας σκηνοθέτιδας για να πρωταγωνιστήσουν σε μια σειρά ντοκιμαντέρ με θέμα το ξεκίνημα ενός γάμου. Το παλιό δημαρχείο της Πράγας είναι ο τόπος εκκίνησης της ιστορίας τους, μιας ιστορίας που αποκαλύπτει και πτυχές της κοινωνίας της εποχής. Είκοσι χρόνια αργότερα η Τρεστίκοβα επιστρέφει για να καταγράψει την εξέλιξη της σχέσης του ζευγαριού αλλά και τις απογοητεύσεις και τα προσωπικά τους αδιέξοδα.

Μαρτσέλα
Η ταινία παρακολουθεί σε βάθος είκοσι έξι χρόνων την τραγική ιστορία μιας απλής γυναίκας από την Τσεχία, της οποίας η ζωή δοκιμάζεται από τα χτυπήματα της μοίρας. Ο γάμος, το διαζύγιο, ο θάνατος της κόρης της και η αδυναμία διαχείρισης αυτής της απώλειας δίνονται μέσα από τους βαθύτατα συγκινητικούς μονολόγους της ηρωίδας, με διακριτικό και ειλικρινή τρόπο, αναδεικνύοντας και όχι εκθέτοντας το ανθρώπινο δράμα.
Η ταινία, η οποία βραβεύτηκε ως το καλύτερο ευρωπαϊκό ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ της Σεβίλλης το 2007, αποτελεί παράλληλα και μια ακτινογραφία της γραφειοκρατικής κομμουνιστικής Τσεχοσλοβακίας.

Ρενέ: Το ημερολόγιο του λησμονημένου
Πιο σύνθετο το κινηματογραφικό πορτρέτο του Ρενέ αποτελεί μια μελέτη ζωής με φόντο τις πολιτικές εξελίξεις στην πρώην Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας σε μία περίοδο μεγαλύτερη της εικοσαετίας. Πρόσωπο πολύπλοκο και απρόβλεπτο, που η συμπεριφορά του κυμαίνεται από το θεατρικό ναρκισσισμό ως την απεγνωσμένη ταπεινότητα, ο ήρωας, που περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις φυλακές, διαφεύγει συνεχώς μιας ασφαλούς ερμηνείας ή κατανόησης, τόσο από το θεατή όσο και από την ίδια τη δημιουργό. Καταραμένος ποιητής ή απλά εγωιστής μικροαπατεώνας, ο ήρωας παραμένει ως το τέλος της ταινίας πρόσωπο αινιγματικό. Το ντοκιμαντέρ που κέρδισε πολλές διακρίσεις αποτελεί και ένα αυτοκριτικό σχόλιο πάνω στις λεπτές σχέσεις κινηματογραφιστή- κινηματογραφούμενου καθώς και στις συνέπειες της υπέρβασης των μεταξύ τους ορίων.

Κάτκα
Το τρίτο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με τη Μαρτσέλα, η τελευταία αυτή ταινία της Τρεστίκοβα, παρακολουθεί τη δεκατετραετή πορεία μιας νεαρής γυναίκας, εξαρτημένης από τα ναρκωτικά και την αδιέξοδη μάχη της για μια φυσιολογική ζωή. Η επιθυμία της για διαφορετικότητα, τα όνειρά της και η αγάπη της για ζωή και μητρότητα αλλά και ο φόβος του θανάτου, πλέκουν την αντιφατική ιστορία μιας γυναίκας που προκαλεί συνεχώς τη μοίρα της λόγω της αδυναμίας της να νικήσει την εξάρτηση. Η ταινία καταφέρνει να αποδώσει με ρεαλιστικό τρόπο τη σταδιακή παρακμή της ηρωίδας μέσα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο συναισθηματικό τοπίο, που απορρέει από τους έντονους και εκτενείς μονολόγους της και αποτυπώνεται καθαρά στη σταδιακή φθορά του προσώπου της. Συγκλονιστικός είναι ο επίλογος της ταινίας, όπου η ηρωίδα στην προοπτική μιας μελλοντικής προβολής της ταινίας και απευθυνόμενη προς την κόρη της, αποδέχεται με κοφτή ειλικρίνεια την αδυναμία της και τα συναισθήματά της.

της Καλλιόπης Πουτούρογλου
[Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]