(Ο κλέφτης των ποδηλάτων)
του Vittorio De Sica

Ρώμη, 1947. Ο άνεργος εργάτης Αντόνιο Ρίτσι βρίσκει επιτέλους δουλειά ως τοιχοκολλητής αφισών στον Δήμο, αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να δουλέψει, είναι να διαθέτει ποδήλατο. Όμως, το ποδήλατό του το έχει βάλει ενέχυρο, καθώς η οικογένειά του τα φέρνει δύσκολα πέρα. Όταν με τα χίλια ζόρια καταφέρνει να το πάρει πίσω, την πρώτη μέρα της δουλειάς κάποιος του το κλέβει. Απελπισμένος,  ρίχνεται αμέσως στο κυνήγι του κλέφτη -μαζί με τον μικρό του γιο- σ’ όλη την πόλη για να το ξαναβρεί, γιατί αλλιώς θα χάσει τη δουλειά του. Μια Οδύσσεια αρχίζει, στη διάρκεια της οποίας πατέρας και γιος θα πάρουν ένα μεγάλο μάθημα ζωής.

Ο Martin Scorcese δηλώνει: "O Orson Welles είπε κάποτε ότι θαυμάζει τον De Sica, επειδή μπορεί να κάνει κάτι που ο ίδιος δεν θα το διανοούνταν ποτέ, δηλαδή να 'εξαφανίζει' την κινηματογραφική κάμερα".

Ο Vittorio De Sica  δηλώνει: "Η σκηνοθετική δουλειά μου έχει πρώτα πρώτα ανάγκη από ένα αρχικό στήριγμα: πρέπει, δηλαδή, το θέμα να με παθιάσει από την πρώτη περιγραφή του. από τις πρώτες του γραμμές, θα έλεγα. Πρέπει το περιεχόμενο, η ουσία της ιστορίας, όταν την "ξανασκέφτομαι" μέσα μου, να μου προκαλεί μια ψυχική ευφορία, μια ζεστασιά που να θυμίζει ενθουσιασμό και, ταυτόχρονα, αποκάλυψη."

(δ.τ.)