(Δεν σε είχα απατήσει)
του Roberto Rossellini

Μια σειρά από τραγικά γεγονότα αναγκάζουν την  Ιρένε Τζέραρντ (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) να εγκαταλείψει τον εύπορο σύζυγό της και να εισχωρήσει στον κόσμο των φτωχών. Αρχίζει να συναναστρέφεται ανύπαντρες μητέρες, που με δυσκολία βγάζουν τα προς το ζην, πόρνες, κακοπληρωμένους υπαλλήλους και ξεκινάει να επανεκτιμά τη ζωή της. Στις φτωχογειτονιές της Ρώμης, η Ιρένε συνειδητοποιεί ότι η προηγούμενη ζωή της υπήρξε μια ψευδαίσθηση γιατί στην πραγματικότητα ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για τους φίλους της και τα συναισθήματά τους. Κυριευμένη από ενοχές, ξεκινάει να αναλογίζεται τη σημασία της εμπιστοσύνης.
Ο Ροσελίνι, επηρεασμένος από την προσωπικότητα του Άγιου Φραγκίσκου της Ασίζης, του «φτωχούλη του θεού» όπως τον αποκαλούσαν, γυρίζει μια ταινία που «ψηλαφεί» το ηθικό αδιέξοδο και την υποκρισία της αστικής τάξης, καθώς εγκλωβισμένη σε μια τυπολατρική και διαχειριστική στάση απέναντι στη ζωή, χάνει κάθε επαφή με το συναίσθημα και την κοινωνική συνείδηση. Είναι μάλιστα πρόθυμη να καταδικάσει όλους αυτούς που θα προσπαθήσουν να ξεφύγουν από το «κοπάδι». Η προσπάθεια της γυναίκας να βρει τη χαμένη ανθρώπινη ταυτότητά της συναντάει ισχυρότατες αντιδράσεις. Τελικά βρίσκεται αδύναμη ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον δικό της που απαρνείται και στον άλλο που δεν ανήκει. Ο ουμανισμός του Ροσελίνι είναι διάχυτος και σε αυτή την ταινία, χωρίς να αποχωρίζεται την ιδιότυπη σχέση του με τα κομμουνιστικά ιδεώδη και τις αξίες της Καθολικής Εκκλησίας. Η ταινία απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας και το Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας για την Ίνγκριντ Μπέργκμαν στο Φεστιβάλ Βενετίας το 1952.

Σκηνοθεσία: Ρομπέρτο Ροσελίνι
Σενάριο: Roberto Rossellini, Sergio Amidei, Gian Paolo Callegari, Art Cohn, Renzo Cesana, Félix Morlión
Με τους: Ingrid Bergman, Alexander Knox, Ettore Giannini
Χώρα Παραγωγής: Ιταλία
Έτος Παραγωγής: 1952
Διάρκεια: 113'

(δ.τ.)