(Η Αποξένωση)
του Andrey Zvyagintsev

Η επομένη ταινία του Andrey (Andrei) Zvyagintsev -μετά την εντυπωσιακή πρώτη του με τον τίτλο Vozvrashcheniye/ H Επιστροφή- έχει πάλι στο κέντρο της δραματικής πλοκής μία οικογένεια. Ένα νεαρό ζευγάρι και τα δύο τους παιδιά -ένα αγόρι και ένα κορίτσι- προερχόμενοι από μια βιομηχανική πόλη φθάνουν στην εξοχή. Εδώ είναι ο γενέθλιος τόπος του άνδρα και σκοπεύουν να μείνουν στο πατρικό του σπίτι…
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Andrei Zvyagintsev δηλώνει: «Στη σκηνοθεσία μιας ταινίας, η πραγματικότητα ήταν τόσο πολύ παρόν που είναι δύσκολο να απομακρυνθεί απ’ αυτή. Όμως πρέπει να προσπαθήσεις να το κάνεις γιατί αν πετύχεις θα προσεγγίσεις ένα άλλο υψηλότερο επίπεδο πραγματικότητας. Όταν σκηνοθέτης μιας ταινία πρέπει να κατασκευάσεις ένα κόσμο και να κάνεις το αόρατο ορατό - άτι που είναι ένας πολύ δύσκολος στόχος».
Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του William Saroyan,The Laughing Matter. Σχετικά με τις δυσκολίες της διασκευής ο Andrei Zvyagintsev δηλώνει: «Είναι αρκετό να πούμε ότι ο William Saroyan δεν άφησε κανένα χαρακτήρα του να επιζήσει. Στην αρχή διάβασα το σενάριο του Άρθουρ Μελκούμιαν, που βασίζεται στο βιβλίο The Laughing Matter του William Saroyan – ένα σχετικά άγνωστο κομμάτι του. Ένιωσα κάτι ασυνήθιστο. Η γλώσσα ήταν πολύ παράξενη, με βαριές προτάσεις και δομή, κάτι το οποίο ήταν χαρακτηριστικό στα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Μερικές φορές οι αδελφοί Άλεξ και Μαρκ (οι οποίοι είχαν διαφορετικά ονόματα στην αυθεντική ιστορία) μιλούσαν μεταξύ τους σε μια ακατανόητη γλώσσα. Η γλώσσα τους προοριζόταν για Αρμένικη αλλά με ενοχλούσε – αν καθορίσεις τη γλώσσα, δίνεις και ακριβή διεύθυνση, τοποθεσία. Μετά μου ήρθε μια άλλη ιδέα. Να τους αφήσω να μιλήσουν σε μια νεκρή γλώσσα, σε μια γλώσσα που θα αναδομούσαν γλωσσολόγοι. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει μια υπερβολικά τεχνητή επίδραση στην ταινία, οπότε την άφησα στην άκρη».
Σχολιάζοντας την αντίθεση ανάμεσα στην ομορφιά της φόρμας της ταινίας και το σκοτεινό της θέμα, ο Andrei Zvyagintsev δηλώνει: «Αυτή η αντίθεση δεν με προβλημάτισε. Πάνω από όλα η ταινία είναι μια πραγματικότητα που έχει κατασκευάσετε ξανά, κάτι που μοιάζει σαν όνειρο. Για μένα ένα όνειρο πρέπει να’ ναι όμορφο, ολοκληρωμένο και αρμονικό».
Η Νορβηγίδα Marie Bonnevie ηθοποιός της ταινίας δηλώνει για τη συμμετοχή της: «Ήταν ένας από τους πιο δύσκολους ρόλους. Υποτίθεται ότι έπρεπε να μιλήσω ρωσικά, μια γλώσσα που δεν γνωρίζω. Επιπλέον έπρεπε να κρατήσω μέσα μου όσο το δυνατόν περισσότερο όλα μου τα συναισθήματα. Για πολλούς λόγους αυτός ο ρόλος ήταν μια πρόκληση και είμαι ευχαριστημένη που τον αντιμετώπισα».
Αναφερόμενος στις επιρροές του ο Andrei Zvyagintsev επισημαίνει: «Η Θυσία είναι η αγαπημένη μου ταινία. Συχνά με ρωτάνε αν ο Tarkovsky με έχει επηρεάσει στην σκηνοθεσία. Αν οι ταινίες του είχαν κάποιου είδους επίδραση πάνω μου αυτό δεν ήταν συνειδητό. Μ’ αρέσει όμως πολύ ο Antonioni”.