(Το ορφανοτροφείο)
του Juan Antonio Bayona

Μοιράζοντας αρκετά κοινά στοιχεία με την ταινία El laberinto del fauno του παραγωγού Guillermo Del Toro, η ταινία El orfanato (Το ορφανοτροφείο) του Juan Antonio Bayona (Χουάν Αντόνιο Μπαγιόνα) δημιουργεί μια γοτθική ατμόσφαιρα με φόντο την ισπανική ιστορία μέσα στην οποία οι ήρωες της προσπαθούν να ψηλαφίσουν τα τραύματα περασμένων εποχών.
Η Λάουρα πέρασε τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της παιδικής της ηλικίας μεγαλώνοντας σ’ ένα ορφανοτροφείο. Τώρα, τριάντα χρόνια αργότερα, επιστρέφει με τον άνδρα της και τον γιο της, Σιμόν, με το όνειρο να αναστηλώσει το εδώ και πολύ καιρό εγκαταλειμμένο ορφανοτροφείο, προκειμένου να επαναλειτουργήσει ως ίδρυμα για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Καθώς η μέρα των εγκαινίων πλησιάζει, η ένταση στην οικογένεια μεγαλώνει. Η Λάουρα αρχίζει να πείθεται πως το παλιό σπίτι κρύβει κάποιο τρομακτικό μυστικό, κάτι που παραμονεύει να φανερωθεί και να βλάψει την οικογένειά της.
Ο παραγωγός της ταινίας Guillermo Del Toro δηλώνει: «Η ιδέα μια εσωτερικής πραγματικότητας που είναι τόσο δυνατή ώστε επηρεάζει και καθορίζει την εξωτερική πραγματικότητα, είναι σχεδόν παρόμοια μ’ αυτήν που υπάρχει στην ταινία μου El laberinto del fauno. Όμως αυτό που μ’ εντυπωσίασε είναι ότι σ’ αυτήν την ταινία είναι ότι αυτή η ιδέα τίθεται στην υπηρεσία του συναισθήματος».
Ο Juan Antonio Bayona σχολιάζει: «Είτε είναι μια μικρή μήκους ταινία είτε είναι το El orfanato πάντα υπάρχει μια σύγκρουση ανάμεσα στην πραγματικότητα ενός κόσμου που υπάρχει από μόνος του και στην αποκαλούμενη χολιγουντιανή πραγματικότητα. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι πρωταγωνιστής μιας τέτοιας σύγκρουσης. (…) Δεν ξέρω αν η ταινία μου είναι καθόλου ευρωπαϊκή στο ύφος, ωστόσο εκφράζει την επιδίωξη μου να μην μοιάζει με καμία ταινία κινηματογραφικού είδους. Περισσότερο μοιάζει με τις ταινίες που έβλεπα μικρός. Κατά κάποιο τρόπο η ταινία αυτή είναι η επιστροφή μου σ’ αυτές τις ταινίες της παιδικής ηλικίας».

(πηγή δ.τ.)