του Davide Manuli

Βραβευμένη με το βραβείο της Fipresci στο φεστιβάλ του Locarno (2008), η ταινία επιχειρεί να ανοίξει έναν διάλογο μ' ένα κλασικό θεατρικό κείμενο της σύγχρονης δραματουργίας το Περιμένοντας τον Γκοντό του Samuel Beckett.
O Freak και ο Jaja ζούν σ’ ένα τόπο ερειπωμένο, εκτός χρόνου και ημερομηνιών. Η ανθρωπότητα δεν κατοικεί πλέον στον πλανήτη. Μόνο μερικοί παράξενοι χαρακτήρες, επιζήσαντες που κάνουν σπάνιες εμφανίσεις.
Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες συναντιούνται σε μια στάση λεωφορείου στην μέση του πουθενά. Δεν έχουν ξανασυναντηθεί ποτέ. Το λεωφορείο φτάνει, αλλά δεν σταματά. Είναι το λεωφορείο που οδηγεί στον ΓΚΟΝΤΟ, τον Θεό που κάνει αισθητή την παρουσία του στην πίσω πλευρά του βουνού, με την μορφή ενός μουσικού ήχου. Έχοντας χάσει το λεωφορείο, ο Freak και ο Jaja, αποφασίζουν να ψάξουν γι΄αυτόν με τα πόδια Ξεκινούν ένα ταξίδι που θα τους κάνει να γνωρίσουν τους παράξενους χαρακτήρες που ζούν σ΄αυτή τη γη. Βρίσκουν έναν τσιγγάνο παραμυθά (mariachi), την Εύα και τον Αδάμ στην μέση μιας αποξηραμένης λίμνης, ένα παιδί που εμφανίζεται ως η ¨μαγική¨ φωνή του ΓΚΟΝΤΟ, ένα μάντη ο οποίος ζει σε ένα εγκαταλελειμμένο ορυχείο και τέλος ένα μοναχικό κορίτσι που ζεί στην παραλία. Δυστυχώς, πρίν το τέλος του ταξιδιού τους ο Freak και ο Jaja, θα πεθάνουν. Θα αποτύχουν να συναντήσουν το Θεό τους.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Davide Manuli σημειώνει: "Το “BEKET” είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας μου για το σινέμα της μοναξίας. Το πρώτο μέρος είναι μια μίκρου μήκους ταινία, το “ BOMBAY: ARTHUR ROAD PRISON”, με βραβείο Vela d’Oro στο φεστιβάλ Bellaria (1999) και αναφέρεται στις φυλακές. Το δεύτερο μέρος της τριλογίας είναι η μεγάλου μήκους ταινία ‘’GIROTONDO, GIRO INTORNO AL MONDO’’, μιλάει για την αποξένωση. Αυτό, το τρίτο μέρος μιλάει για την παράδοξη φύση της ύπαρξης. Και οι τρείς ταινίες είναι γυρισμένες σε ασπρόμαυρο φίλμ. Το ΒΕΚΕΤ σχετίζεται με την ανάγκη για ελεύθερη έκφραση, χωρίς αυτολογοκρισία. Για να έχω αυτή την ελευθερία κινήσεων έπρεπε να σκεφτώ μια μικρή παραγωγή, αρκετά γρήγορη και ευέλικτη, με περιορισμένο κόστος. Με τη συμβολή των Bruno Tribbioli και Alessandro Bonifazi της ανεξάρτητης εταιρίας παραγωγής BLUE FILM, η ταινία πήρε την τελική της μορφή. Η ιδέα της σύνδεσης της μοναξιάς του κόσμου του Μπεκετ που αρχίζει από το ‘’ Περιμένοντας τον Γκοντό’’, εναρμονίζεται άψογα με τη ‘φτώχια’ της παραγωγής και τον πλούτο του περιεχομένου. Ολόκληρη η ταινία είναι γυρισμένη έξω από στούντιο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Με τον διευθυντή φωτογραφίας Tarek Ben Abdallah αποφασίσαμε να κινηματογραφίσουμε σε φίλμ super 16 και προκειμένου να βγεί το αποτέλεσμα που θέλαμε δεν χρησιμοποιήσαμε τεχνητά φώτα, μόνο μια κάμερα και ένα τρίποδο. Η περιοχή της Σαρδηνίας επιλέχτηκε για τα μαγευτικά τοπία της, ανέγγιχτα από άνθρωπο και για το υπέροχο και απαραίτητο φώς του ήλιου. "

(πηγή δελτίο τύπου)