της Susanne Bier
(οι δηλώσεις της σκηνοθέτιδας)

Είναι η πέμπτη ταινία στην οποία συνεργάζομαι με τον σεναριογράφο Άντερς Τόμας Τζένσεν, και παρά τα σοβαρά θέματα των ταινιών μας, οι συνεργασίες μας είναι πάντα πολύ ευχάριστες. Πρόκειται για τη χημεία που έχεις με κάποιους ανθρώπους και σκηνοθέτες. Είναι αστείο- όταν πρωτογνωριστήκαμε, σχεδιάζαμε να κάνουμε μια κωμωδία, και τελικά το προσπαθούμε εδώ και 10 χρόνια. Πάντοτε ξεκινάμε λέγοντας "Ας κάνουμε κωμωδία", αλλά τελικά καταλήγει σε κάτι σοβαρό.

Το φιλμ αυτό εξερευνά τα όρια που θέτουμε στην προσπάθειά μας να ελέγξουμε την κοινωνία αλλά και τις προσωπικές μας ζωές. Θέτει το ερώτημα αν η δική μας "εξελιγμένη" κουλτούρα είναι το μοντέλο για έναν καλύτερο κόσμο ή αν η ίδια "αταξία" που υπάρχει στην ανομία ελλοχεύει κάτω από την επιφάνεια του πολιτισμού μας. Έχουμε πάθει ανοσία στο χάος ή μήπως άθελά μας έχουμε χάσει κάθε έννοια της τάξης στη ζωή μας; Δεν είναι μια πολιτική ταινία: έχει να κάνει με την ηθική, τις βασικές ανθρώπινες αξίες. Ήθελα να εξερευνήσω τις σχέσεις ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά και το εύθραυστο της ειδυλλιακής κοινωνίας της Δανίας. Είναι τόσο εύκολο τα πράγματα να ξεφύγουν από τον έλεγχο, η βία να ξεσπάσει ξαφνικά, και είναι τόσο δύσκολο για τους ανθρώπους να ενεργούν ως αξιοπρεπή ανθρώπινα όντα κάποιες φορές. Ήθελα να εξερευνήσω όλα αυτά τα "σκοτεινά" θέματα. Ακριβώς επειδή ένα από τα θέματα του φιλμ έχει να κάνει με το εύθραυστο μιας ιδεαλιστικής κοινωνίας, ήταν αρκετά σημαντικό για μένα όλες οι τοποθεσίες των γυρισμάτων να είναι πολύ ωραίες οπτικά. Ο κόσμος μου δεν είναι απλά η Κοπεγχάγη. Είναι κάτι μεγαλύτερης έκτασης από αυτό. Θέλαμε να διηγηθούμε μια ιστορία που θα ενδιέφερε πραγματικά τον κόσμο, ακόμη κι αν έχουμε μόνο 5 εκατομμύρια ανθρώπους που μιλούν τη γλώσσα μας εδώ στη Δανία.

Για μένα, και μόνο το γεγονός ότι παρακολούθησα από κοντά τη βραδιά των Όσκαρ με έκανε να νιώσω σαν πριγκίπισσα για μια νύχτα. Δεν νομίζω ότι συνειδητοποιεί κανείς πόσο σημαντικό είναι για μια χώρα όπως η Δανία να είναι υποψήφια για Όσκαρ. Είναι πραγματικά πολύ σπουδαίο. Επομένως αυτό είναι μια πολύ μεγάλη ευθύνη, αλλά και πολύ διαφορετικό από τις άλλες κατηγορίες υποψηφιοτήτων στα Όσκαρ, που δεν έχουν να κάνουν με το στοιχείο της εθνικής υπερηφάνειας. Είναι ένα είδος λύτρωσης για το γεγονός ότι μπορούμε να διηγούμαστε ιστορίες που ενδιαφέρουν πραγματικά τον κόσμο. Το ότι έχω κερδίσει πλέον το Όσκαρ σημαίνει πολλά για την ταινία μου. Είναι ένα επισφράγισμα της ποιότητας για μια ταινία που είναι από τη Δανία, που είναι σχεδόν άγνωστη και τώρα πια έχει ξαφνικά ακουστεί παντού με έναν διαφορετικό τρόπο.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)