του François Ozon
(σχόλια του σκηνοθέτη)
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Αρχικά ήθελαν να κάνω μία ταινία με πολλές ηθοποιούς. Στην αρχή σκεφτόμουν να κάνω ένα remake της ταινίας του Cukor, Women, ωστόσο γρήγορα εγκατέλειψα την ιδέα όταν ανακάλυψα ότι τα δικαιώματα της τα είχαν η Julia Roberts και η Meg Ryan. Ύστερα άκουσα από την Dominique Besnehard για ένα γαλλικό θεατρικό έργο με τίτλο 8 Femmes (Οκτώ Γυναίκες), πολύ δημοφιλές στην δεκαετία του 60 και μετά ξεχασμένο. Αν και δεν είναι ένα σπουδαίο έργο μου άρεσε η αστυνομική υπόθεση "ποίος το έκανε;" και έτσι αποφάσισα να κάνω την ταινία. Και ιδέα στην διανομή των ρόλων ήταν να έχω όλες αυτές τις σταρ να παίξουν ένα μπουλβουάρ, κάτι στο στυλ της Agatha Christie. Και όλες γρήγορα αποδέχθηκαν την ιδέα, ίσως εξαιτίας της Charlotte Rampling γιατί η ταινία Under the Sand (σ.τ.μ. προηγούμενη ταινία του σκηνοθέτη) είχε μόλις προβληθεί στις αίθουσες. Έτσι είχαμε την ιδεώδη διανομή ρόλων και ο εφιάλτης μπορούσε να ξεκινήσει - εννοώ τα γυρίσματα ! (γέλια)
Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΑΡ
Όλα πήγαν αρκετά καλά. Γρήγορα κατάλαβαν ότι θα έπρεπε να συνεργαστούν για το καλό της ταινίας. Έτσι υπήρχε μια αληθινά συλλογική προσπάθεια κατά την διάρκεια των γυρισμάτων. Ωστόσο δεν μπορείς να κάνεις μία τέτοια ταινία χωρίς κάποιες εντάσεις: όταν γυρίζεις ένα πλάνο με τις Catherine Deneuve και την Isabelle Huppert στο φόντο σαν κομπάρσες, τότε χρειάζεσαι να είσαι λίγο περισσότερο διπλωμάτης από το κανονικό.
ΚΩΜΩΔΙΑ
Στην κωμωδία είναι πολύ σημαντικό ο ρυθμός να είναι ο σωστός. Είναι πιο δύσκολο να κάνεις τους θεατές να γελάσουν παρά να κλάψουν. Η ταινία έχει επιπλέον και μια μελαγχολία και θλίψη.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Τα τραγούδια που οι ηθοποιοί τραγουδούν είναι γαλλική ποπ των δεκαετίων 60, 70 και 80. Προσφέρουν σ' αυτές την ευκαιρία να μιλήσουν για τον εαυτό τους. Σκέφθηκα ότι ήταν συγκινητικό: δεν είναι επαγγελματίες τραγουδίστριες, όμως τραγουδώντας αποφεύγουν τις μακροσκελείς ψυχολογικές εξηγήσεις και ταυτόχρονα εκθέτουν κάτι πολύ προσωπικό και συναισθηματικό.
(…) Διάλεξα το κάθε τραγούδι (που ερμηνεύουν οι ηθοποιοί) προσωπικά. Μ' άρεσε η ιδέα να πάρω διάσημα τραγούδια και διάσημες ηθοποιούς και να δημιουργήσω ένα ιστό συνδέσεων και κόμβων, διαμέσου των ερμηνειών. Έχεις την Catherine Deneuve να τραγουδά ένα τραγούδι της Sylvie Vartan, την Isabelle Huppert να ερμηνεύει ένα τραγούδι της Francoise Hardy
Κινηματογραφήσαμε όλες τις ηθοποιούς να μιμούνται το τραγούδι από προ-ηχογραφημένες ταινίες και μετά κάναμε την ηχογράφηση στο στούντιο. Έτσι βελτιώσαμε τα πράγματα λιγάκι, γιατί δεν ήταν όλες εντάξει στην ερμηνεία. (γέλια).
Αυτό που για μένα είναι σημαντικό ήταν να υπάρχει μια συνέχεια στον τόνο ανάμεσα στο τραγούδι και στον λόγο. Νομίζω ότι η Catherine Deneuve το είχε λιγάκι μετανιώσει που δεν τραγουδούσε η ίδια στις ταινίες του Jacque Demy- λαμβάνοντας υπόψη ότι τραγουδά υπέροχα!
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ
Συγκεκριμένα λουλούδια ανταποκρίνονται στις προσωπικότητες των χαρακτήρων, ειδικότερα τα χρώματα: τα τριαντάφυλλα επικαλούνται το φόρεμα της Fanny Ardant,οι ορχιδέες επικαλούνται την γούνα της Catherine Denenue. Τα ζενερίκ επίσης είναι μία αναφορά στην ταινία του Cukor, αν και ο Cukor ήταν λίγο σατυρικός τοποθετώντας στα ζενερίκ ζώα: μια αγελάδα, ένα λαγό, ένα ελάφι
. (γέλια). Στην πραγματικότητα στις αρχές σκεφτόμασταν να βάλουμε ένα κοτέτσι, με μία κότα για κάθε χαρακτήρα! Ωστόσο μετά σκεφθήκαμε ότι θα ήταν καλύτερο να ξεκινήσουμε απαλά την ταινία και σιγά -σιγά να ετοιμάσουμε τον δρόμο για κάτι πιο σκληρό
.
ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ
Isabelle Huppert: Οταν της είπα ότι θα υποδυθεί μία γεροντοκόρη, δεν ήταν και πολύ ευτυχισμένη. Είπε "Εντάξει, θα' ναι όμως όμορφη;" Από αυτή την απάντηση μου ήρθε η ιδέα να της δώσουμε μια λαμπερή σκηνή. Έγραψα γι' αυτή την σκηνή και νομίζω ότι λειτουργεί στην ταινία.
Catherine Deneuve & Fanny Ardant: Αισθάνθηκα ότι ήταν πολύ επιφυλακτικές σχετικά μ' αυτό (σ.τ.μ. στην ταινία επαναλαμβάνουν σε κάποια σημεία διάλογους από τις ταινίες Σειρήνα του Μισισιπή και Τελευταίο Μετρό, ταινίες του Francois Truffaut με τον οποίο και οι δύο ηθοποιοί είχαν συνεργαστεί). Συγκινηθήκανε από τους διάλογους. Δεν επιμέναμε σ' αυτό. Όμως αισθάνθηκαν ότι ταίριαζε να πουν αυτούς τους διάλογους, γιατί οι 8 Γυναίκες είναι επίσης μία ταινία για τις γυναίκες ηθοποιούς.
Emmanuelle Beart & Romy Schneider: Ήταν μια από τις αγαπημένες μου ηθοποιούς (η Schneider) όταν ήμουν μικρός, και αφού η ταινία είναι ένας φόρος τιμής στις γυναίκες ηθοποιούς σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να βάλω την φωτογραφία της. Επιπλέον, νομίζω ότι υπάρχει ένα είδος σύνδεσης μεταξύ της Romy και Emmanuelle, γιατί η Emmanuelle κατά κάποιο τρόπο είναι η διάδοχος της Romy στις ταινίες του Claude Sautet (Η Nelly και ο κύριος Arnaud, Μία καρδιά τον χειμώνα). Επίσης στην δεκαετία του 70, οι θεατές συνήθιζαν να συγκρίνουν την Catherine Deneuve με την Romy Schneider. Η Deneuve θεωρείτο ότι ήταν "ψυχρή" ηθοποιός, ενώ την Schneider την έβλεπαν ως πιο αισθησιακή ηθοποιό. Γύρισα την σκηνή χωρίς την φωτογραφία της Romy Schneider. Κατά την διάρκεια του γυρίσματος η Catherine Deneuve δεν ήξερε ότι θα έβαζα μία φωτογραφία της Romy Schneider. Τέλος πάντων η ιδέα για την φωτογραφία ήρθε αργότερα.
(αποσπάσματα από συνέντευξη στο site www.Filmfestivals.com και δημοσιεύματα στον τύπο)