(Ψεύτης ήλιος)
του Nikita Mikhalkov

Ρωσία, 1936: Ο ήρωας της επανάστασης συνταγματάρχης Kotov περνά ένα ειδυλλιακό καλοκαίρι στο εξοχικό του με τη γυναίκα του, την 6χρονη κόρη του Νάντια και φίλους. Όλα αλλάζουν δραματικά με την απροειδοποίητη άφιξη του εξάδελφου του από τη Μόσχα, που γοητεύει τις γυναίκες και την Νάντια με τα παιχνίδια του. Όμως ο  Kotov δεν είναι αφελής: είναι η εποχή των σταλινικών εκκαθαρίσεων...

Ένα στιγμιότυπο
Η εκδρομή στις όχθες ενός ποταμού, μια καλοκαιριάτικη μέρα της δεκαετίας του 30, για τον βετεράνο μπολσεβίκο και την οικογένεια του, θα διακοπεί απότομα από μια ομάδα στρατιωτικών, που εκτελεί άσκηση χημικού πολέμου. Εξαναγκάζοντας τους, να συμμετάσχουν βίαια σε κάτι, που για τους θεατές -αλλά και τους ίδιους- είναι μάλλον κωμικό, οι στρατιωτικοί εισάγουν στις ειδυλλιακές εικόνες, της ταινίας του Nikita Mikhalkov/ Νικήτα Μιχάλκωφ, μια από τις παραμέτρους του σταλινικού φαινομένου, που συχνά παραλείπεται: είναι η βίαιη κατάληψη του ιδιωτικού χώρου από την εξουσία, είναι η παραβίαση και διαστρέβλωση των μικρών προσωπικών στιγμών, είναι η κατάλυση των ανθρώπινων δεσμών και σχέσεων. Το πορτραίτο του Στάλιν που ανυψώνεται στο ουρανό δεν καλύπτει απλώς τον ήλιο, μοιάζει να αποτελεί ένα νέο θεό, ένα επόπτη ήλιο -ένα ήλιο όμως ψεύτη, μη αληθινό, μη φυσικό, τεχνητό...

Δ.Μ.