(Το κόκκινο μπαλόνι)
του Albert Lamorisse

Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας φιλίας, ανάμεσα σε ένα μικρό αγόρι και ένα μπαλόνι, με φόντο το Παρίσι της δεκαετίας του 1950.
Ένα αγόρι, καθώς τριγυρίζει στους δρόμους, βρίσκει ένα κόκκινο μπαλόνι δεμένο σε έναν στύλο. Από εκείνη τη στιγμή το μπαλόνι ακολουθεί το παιδί στους δρόμους του Παρισιού, προκαλώντας έκπληξη σε όλη τη γειτονιά αλλά και τη και ζήλια των φίλων του...
Ο Πασκάλ Λαμορίς/ Pascal Lamorisse, γιος του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστής στο "Κόκκινο μπαλόνι", δηλώνει σχετικά: "Αποκατέστησα τις κόπιες στην αρχική τους υπέροχη εκδοχή ως φόρο τιμής στον πατέρα μου, ο οποίος ήταν ποιητής, φίλος, σύντροφος και στοργικός γονιός. Παρακολουθώντας τις παλιές εικόνες ένοιωσα πως ταξίδευα στο χρόνο. Μερικά πράγματα παραμένουν ακόμα και σήμερα ίδια, τα βασικά στη ζωή όπως τα αισθήματα, η αγάπη και ανάγκη για την ανεξαρτησία. Η επιστροφή στη χάρη που εκπέμπουν αυτές οι ταινίες είναι η πιο ξεκάθαρη εικόνα που έχω από τις χαρές των παιδικών μου χρόνων."
Η Marie-Noëlle Tranchant, στην Le Figaro, σημειώνει: «Ποτέ δε θα είμαστε αρκετά ευγνώμονες στον Λαμορίς. "Το άσπρο άλογο" και "Το κόκκινο μπαλόνι" είναι από τα πράγματα εκείνα που ο Κιτς χαρακτήρισε "αντικείμενα ομορφιάς" τα οποία δίνουν "χαρά για πάντα". Με τα ορθάνοιχτα μάτια ενός δεκάχρονου υγρά από συγκίνηση, θα παρακολουθούμε πάντα το εκθαμβωτικό άλογο να τρέχει στην παραλία και το μαγικό μπαλόνι να πετά στον ουρανό του Παρισιού».
Ενώ ο Bosley Crowther, στους The New York Times, επισημαίνει για την ταινία: «Ένα καθ' όλα γοητευτικό, τρυφερό και χιουμοριστικό δράμα… μια οδυνηρή απεικόνιση των ονείρων»

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)