(Βίαιος θάνατος)
του Bernardo Bertolucci

Μια πόρνη βρίσκεται δολοφονημένη σ’ ένα πάρκο στην περιφέρεια της Ρώμης. Η αστυνομία ανακρίνει διάφορα άτομα που την είδαν για τελευταία φορά και που θεωρούνται  ύποπτοι  για το φόνο, καθένα από τα οποία δίνει τη δική του εκδοχή για τη μοιραία νύχτα. Οι διηγήσεις των υπόπτων έχουν τον χαρακτήρα μιας σκυταλοδρομίας, καθώς επίσης δεν συμπίπτουν με την οπτική αφήγηση των ιστοριών τους, έτσι ώστε να δημιουργείται ένα σύνθετο και χαοτικό παζλ της νύχτας του εγκλήματος, η οποία φωτίζεται από πολλές διαφορετικές γωνίες. Τελικά, όταν το παζλ ολοκληρώνεται, μαζί με τον δολοφόνο αποκαλύπτεται και μια άθλια όσο και θλιβερή ατομική και  κοινωνική πραγματικότητα.
Το 1962, όταν ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι/ Bernardo Bertolucci γύρισε  την ταινία, σε σενάριο βασισμένο σε μια ιστορία του Πιερ Πάολο Παζολίνι, ήταν μόλις 22 ετών (ένας από τους νεότερους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου) και απολύτως δικαιολογημένα θεωρήθηκε ως παιδί-θαύμα. Η τεμαχισμένη (μακριά από τα στερεότυπα της σπονδυλωτής ταινίας) και  περίπλοκη  δομή του φιλμ, που κλείνει ολοκληρώνοντας έναν αφηγηματικό κύκλο, ήταν πραγματικά ρηξικέλευθη για την εποχή της. Λέει ο δημιουργός της: «Η σύνθεση της ταινίας είναι περισσότερο λυρική και κυκλική, παρά μυθιστορηματική ή τραγική. Αντί να αντιμετωπίσω μετωπικά τα πράγματα, προτίμησα να κινηθώ γύρω-γύρω απ’ αυτά». Ο Βίαιος θάνατος επηρεασμένος από τον κόσμο του Accattone, της πρώτης ταινίας του μέντορά του Παζολίνι, είναι ένα βαθύτατο πολιτικό σχόλιο γύρω από τα κοινωνικά και υπαρξιακά αδιέξοδα των ανθρώπων που ζουν στο βυθό της πραγματικότητας και κυρίως των νέων (οι ήρωες είναι στην ηλικία του σκηνοθέτη), καθώς τους κινηματογραφεί να περιπλανώνται χαμένοι και ουσιαστικά ηττημένοι, μπροστά στο κατώφλι της ζωής.  

Βίαιος θάνατος / The Grim Reaper / La commare secca
(Ιταλία, 1962)
Σκηνοθεσία: Μπερνάρντο Μπερτολούτσι /  Bernardo Bertolucci. Με τους: Francesco Ruiu, Giancarlo De Rosa, Vincenzo Ciccora. Διάρκεια: 88΄. Ασπρόμαυρη.

(δ.τ.)