Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας εξωγήινου που αποκτά τη γοητευτική μορφή μιας μελαχρινής γυναίκας και ταξιδεύει στη Σκωτία. Αναζητά ανυποψίαστους άνδρες που κάνουν auto-stop με σκοπό να τους μεταφέρει στον πλανήτη της, όπου το ανθρώπινο κρέας θεωρείται λιχουδιά!
Εν μέρει ταινία δρόμου, εν μέρει επιστημονική φαντασία, και εν μέρει μια ταινία για την πραγματικότητα, το Under the Skin είναι μια ταινία που βλέπει τον κόσμοτο βλέμα ενός Ξένου.
Με την Scarlett Johansson.
Ο Αχιλλέας Ντελλής σημειώνει για την ταινία: "Τι μπορεί να συμβολίζει αυτή η τόσο χυμώδης γυναικεία φιγούρα που αποπλανεί στους δρόμους της Γλασκώβης ξαναμμένους και απελπισμένους άντρες; Το θηλυκό στοιχείο με προεξάρχοντα τον ερωτισμό, το αντεστραμμένο είδωλό του θανάτου της ερωτικής επιθυμίας; Τι υπάρχει κάτω από το δέρμα της και την υπόστασή της; Εικονοκλαστική σύνθεση μεταφυσικών διαστάσεων που αιχμαλωτίζει το νου."
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Jonathan Glazer δηλώνει σχετικά: "Ήθελα απλούς ανθρώπους για το συγκεκριμένο πρότζεκτ, φάτσες που τις συναντάς στη βόλτα σου και τις προσπερνάς σαν να μην τρέχει τίποτα, αλλά φυσικά αυτό ήταν σημαντικό πρόβλημα για τους υπόλοιπους συνεργάτες - για προφανείς λόγους. (...) Άρχισα να βλέπω τη Σκάρλετ υπό ένα εντελώς νέο πρίσμα. Ένιωθα πλέον ότι μπορώ να δουλέψω ελεύθερα μαζί της, χτίζοντας επάνω στον χαρακτήρα της μια ολόκληρη ταινία. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη να προσλάβεις κάποιον σταρ στο καστ της ταινίας σου – είναι ο νόμος της ζούγκλας, σωστά; Όταν όμως κάνεις μια ταινία, δεν θέλεις να ξέρεις τίποτε απ’ όλα αυτά. Εγώ σίγουρα δε θέλω να κάνω μια ταινία έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου το κυνήγι μιας μεγάλης εμπορικής επιτυχίας. Δε με ενδιαφέρει αυτό. Εκείνο που πραγματικά με ενδιαφέρει είναι να υλοποιήσω μια εμπειρία, ένα ταξίδι, μια ιδέα αν θέλεις… Και αργά η γρήγορα συνειδητοποίησα ότι η καλύτερη υποψήφια για τον ρόλο ήταν η Σκάρλετ. Είχε πραγματική και έκδηλη διάθεση να κάνει κάτι επίφοβο και έπεσε σ’ αυτό με όλο της το είναι. "
Ο Nicolas Rapold σημειώνει στους The New York Times ότι η ταινία «είναι αδιάλειπτα προσηλωμένη σε αυτήν την παράξενη οδηγό χωρίς να προσφέρει σαφείς εξηγήσεις. Η πεισματική αμφισημία και τα υποβλητικά οπτικά εφέ συμβάλλουν στην τοποθέτηση του φιλμ όχι τόσο στα συνηθισμένα θρίλερ με απειλητικούς εξωγήινους, αλλά μάλλον στην κατηγορία της οραματικής επιστημονικής φαντασίας. Αντί να ικανοποιήσει την περιέργειά μας για το τι μπορεί να συμβαίνει, προχωρεί στη δημιουργία ενός υπερβατικού αινίγματος».