(Αγάπη)
του Valeri Todorovski

Συναισθήματα και καταστάσεις που όλοι έχουμε ζήσει: είναι τα συναισθήματα που νιώθουμε όταν ερωτευόμαστε για πρώτη φορά. Είναι η πρώτη σεξουαλική εμπειρία, η πρώτη απογοήτευση, ο πρώτος χωρισμός. Πάνω σ' αυτά τα συναισθήματα και σ' αυτές στις καταστάσεις επικεντρώνεται η ταινία του Valeri Todorovski.
Με θέμα τις πολλές και διαφορετικές εκδοχές του Έρωτα, η ταινία έχει ως κεντρικούς ήρωες έφηβους που για πρώτη φορά στην ζωή τους πρόκειται να ερωτευθούν. Τέσσερα είναι τα κεντρικά πρόσωπα της αφήγησης: Ο Vadim που είναι ερωτευμένος με την Marina και των οποίων η σχέση πρόκειται να οδηγηθεί σε γάμο. Και ο Sasha που είναι ερωτευμένος με την Masha, μια κοπέλα εβραϊκής καταγωγής. Όμως η οικογένεια της Masha πρόκειται να μεταναστεύσει στο Ισραήλ, καθώς δέχονται, λόγω της καταγωγής τους, απειλητικά τηλεφωνήματα. Έτσι ο Sasha σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να αποτρέψει την αναχώρηση της αγαπημένης του, προσπαθεί να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τις απειλές…
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ηθοποιός, παραγωγός ταινιών και διευθυντής τηλεοπτικού σταθμού, ο Valeri Todorovski κατάγεται από μία κινηματογραφική οικογένεια: ο πατέρας του Pyotr, είναι ένας από τους βετεράνους του Σοβιετικού σινεμά, βραβευμένος στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 1966. Γνωστός στο ελληνικό κοινό από τις ταινίες Katia Ismailova και η Χώρα των Κουφών (προβλήθηκαν και οι δύο στην τηλεόραση), ο Valeri Todorovski ανήκει σε μια νέα δυναμική γενιά σκηνοθετών που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο την δεκαετία του 90. Η ταινία Lioubov προβλήθηκε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ των Καννών το 1991 και βραβεύτηκε με το βραβείο της πόλης των Καννών.

Ο Valeri Todorovski δηλώνει: «Το θέμα της ταινίας Αγάπη, μού είναι πολύ προσωπικό. Πιστεύω ότι όλοι έχουμε, στις ζωές που ζούμε, κάποια κοινά σημεία: αυτά είναι ο πρώτος έρωτας, η ζήλια, ο χωρισμός, η μοναξιά, η ευτυχία και η απογοήτευση.
Όταν αισθάνθηκα ότι πλησίαζα την ηλικία που κάποιος αρχίζει να ξεχνά την εφηβεία του, συνέλεξα όλες αυτές τις αναμνήσεις μου, για να τις κάνω μια ταινία.
Για μένα το πιο λαμπερό παράδειγμα αυτού του είδους κινηματογράφου, είναι η ταινία του François Truffaut, Les Quatre Cents Coups (Τα Τετρακόσια Χτυπήματα). Είναι μια ταινία που αφορά όλους τους νέους του κόσμου.
Υποθέτω ότι ο κύριος λόγος ο οποίος με έκανε να γυρίσω αυτήν την ταινία, είναι μήπως ξεχάσω την εφηβεία, επίσης είναι και η επιθυμία μου να ζήσω, για λίγο ακόμα, τα πάθη εκείνης της εποχής».

Δ.Μ.