του Lev Arnshtam

Η ταινία Zoya είναι η κινηματογραφική μεταφορά μιας αληθινής ιστορίας: της ιστορίας μίας από τις εθνικές ηρωίδες της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, της Zoya Kosmodemyanskaya.
Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εισβολής, μια 18χρονη κοπέλα που ονομάζεται Zoya, ρισκάρει τη ζωή της για «την πατρίδα και το κόμμα». Συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς, υπομένει τα βασανιστήρια της Γκεστάπο, αλλά εξακολουθεί να αρνείται να προδώσει τους συντρόφους της.  Ακόμη και ενώπιον της αγχόνης, η Zoya απευθύνεται με θάρρος στους δήμιούς της Ναζί. Η ζωή της Zoya παρουσιάζεται σε μια σειρά από φλας μπακ. Η Galina Vodiantiskaya ενσαρκώνει το χαρακτήρα της ηρωίδας όταν είναι ενήλικας, ενώ η Κatya Skvortsova εμηνεύει τη Zoya όταν ήταν παιδί.
Η ταινία θεωρείτια ως μια αντιπροσωπευτική σοβιετική ταινία της χρυσής εποχής του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο τύπου, η ταινία "ξεχωρίζει από άλλες κοινές προπαγανδιστικές ταινίες, με τη δύναμη των εικόνων της και την πλαστικότητα των κάδρων της. Οι σκηνές του βασανισμού της Ζόγια που σέρνεται μισόγυμνη στα χιόνια, έχουν πάνω τους κάτι το σχεδόν θρησκευτικό και πλησιάζουν τη χριστιανική εικονογραφία.  Το φάντασμα του Ντράγερ και του Πάθους της Zαν ντ’ Αρκ ίσταται πάνω από την ταινία και η γεμάτη αυταπάρνηση, αλλά και παιδική πραότητα, μορφή της Ζόγια θυμίζει την Φαλκονέτι. Τέλος, η μουσική του Σοστακόβιτς εντείνει τη δραματική διάσταση αυτών των εικόνων, που αποθανατίζουν τη ζωή μιας έξω από κοινά δεδομένα ηρωίδας, η οποία εξέφρασε όσο κανείς άλλος την εποχή της."
Ο ΛΕΒ ΑΡΝΣΤΑΜ/ Lev Arnshtam γεννήθηκε το 1905. Σπούδασε μουσική, αλλά γρήγορα στράφηκε προς το θέατρο. Αφού αρχικά δούλεψε ως ηθοποιός σε διάφορους μικρούς και ασήμαντους ρόλους, άρχισε να εκδηλώνει το ενδιαφέρον του για την έβδομη τέχνη. Η πρώτη επαφή του με το σινεμά ήταν η συνεργασία του (ως ηχολήπτης) στις πρώτες ομιλούσες ταινίες των Γιούτγκεβιτς, Κό ζιντσεφ και Έρμλερ. Το 1936 πέρασε οριστικά στην σκηνοθεσία, αναδειχθείς σε έναν από τους πιο τυπικούς και καλύτερους σκηνοθέτες του –μετέπειτα- σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

(δ.τ.)