(Σκλάβα της αγάπης)
του Nikita Mikhalkov
Kριμαία 1917. Η επανάσταση των μπολσεβίκων είναι σε εξέλιξη και οι εξεγερμένοι Κόκκινοι έχουν ήδη επικρατήσει στη Μόσχα, ενώ οι δυνάμεις των Λευκών, στα δυτικά, προσπαθούν να κρατήσουν τον εδαφικό έλεγχο της περιοχής. Εν μέσω λοιπόν της εμφύλιας σύρραξης και ενώ όλη η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση αναταραχής και εμφύλιου σπαραγμού, στην Κριμαία ένα κινηματογραφικό συνεργείο προσπαθεί να ολοκληρώσει τα γυρίσματα μιας ταινίας με τίτλο «Η σκλάβα της αγάπης», που αφηγείται μια δακρύβρεχτη και πονεμένη ερωτική ιστορία. Το μόνο που ενδιαφέρει τους ανθρώπους της παραγωγής -παρόλο το χαμό που επικρατεί- είναι πώς να καταφέρουν να βρουν το φιλμ που χρειάζονται για να μπορέσουν να τελειώσουν την ταινία και μοιάζει να αδιαφορούν για τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα γύρω τους. Στον χρόνο της αναμονής, μέχρι την εύρεση του σελυλόιντ, ο οπερατέρ Βίκτορ πολιορκεί και κατακτά ερωτικά την πρωταγωνίστρια της ταινίας, την όμορφη Όλγα. Όμως η Ιστορία, ενδεδυμένη την στολή της Επανάστασης, θα εισβάλλει βίαια στο κινηματογραφικό πλατώ και οι συνέπειες θα είναι τραγικές…
Η δεύτερη ταινία του Νικήτα Μιχάλκοφ, που τον έκανε γνωστό έξω από την Σοβιετική Ένωση, τραβώντας πάνω του τα βλέμματα της διεθνούς κριτικής, δεν είναι μονάχα μια αλληγορία γύρω από τη σχέση Τέχνης και Εξουσίας, αλλά και μια ταινία για την μαγεία του ίδιου του σινεμά. Ο 30χρονος δημιουργός της, κινηματογραφεί εκπληκτικά την ζωή των ανθρώπων του κινηματογραφικού συνεργείου, τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην διάρκεια των γυρισμάτων, αλλά και τις σχέσεις ανάμεσά τους, τα πάθη, τις εμμονές και τις μικρές τους ιστορίες. Ταυτόχρονα όμως, την ίδια στιγμή που οι καλλιτέχνες ζουν μέσα στη φενάκη της βιοτεχνίας των ονείρων, έξω, στην πραγματική ζωή, η μεγάλη Ιστορία καραδοκεί, απειλητική μέχρι να σαρώσει τα πάντα στο βίαιο πέρασμά της. Η σκλάβα της αγάπης, δεν εκπέμπει μονάχα ένα παθιασμένο σήμα ελευθερίας, που εμπεριέχεται σε κάθε μορφή τέχνης, αλλά και μας «προσγειώνει» στην σκληρή πραγματικότητα, μιλώντας μας και για το πώς η Ποίηση, η Ομορφιά και το Όνειρο, συχνά δεν αντέχουν και καταρρέουν στα σκληρά χτυπήματα των κρίσιμων ιστορικών στιγμών.
(πηγή δελτίο τύπου)
