(Σε λάθος χρόνο)
του Steven Knight

Μια ταινία δρόμου, ή μάλλον καλύτερα ένα δράμα δρόμου, η ομώνυμη του κεντρικού ήρωα ταινία είναι το πορτραίτο ενός άνδρα σε κρίση.
Ο Ivan Locke, κεντρικός ήρωας της ταινίας (το ρόλο υποδύεται ο Tom Hardy) είναι ένας πολιτικός μηχανικός. Σε μια κρίση στιγμή για το έργο που επιβλέπει, ο ήρωας θα ξεκινήσει ένα νυχτερινό ταξίδι από την επαρχιακή πόλη στην οποία βρίσκεται προς το Λονδίνο. Ο λόγος του ταξιδιού; Πρόκειται να γίνει πατέρας, καθώς η ερωμένη του βρίσκεται στο μαιευτήριο ετοιμόγεννη. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο ήρωας είναι αναγκασμένος να έρθει αντιμέτωπος με τις συνέπειες των επιλογών του.
Εξ' ανάγκης μινιμαλιστική λόγω των μέσων που έχει στη διάθεση της η σκηνοθεσία, αφού όλη η ταινία διαδραματίζεται, στο εσωτερικό του εν κινήσει αυτοκινήτου, που ο ήρωας οδηγεί, και σε χρόνο σχεδόν πραγματικό: η κατάληξη της είναι η άφιξη του ήρωα στο Λονδίνο. Καθώς η δραματική πλοκή είναι μονοπρόσωπη, η αφήγηση συντίθεται από τους διάλογους – τηλεφωνήματα του ήρωα με την ερωμένη του, τους συνεργάτες του από την δουλειά του αλλά και με την τελούσα σε κατάσταση σοκ συζύγου του (η οποία μαθαίνει τηλεφωνικά τα νέα).
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση χάους, στο αποκορύφωμα μιας προσωπικής κρίσης και γι’ αυτό οι τόνοι είναι υψηλοί και οι δραματικές εντάσεις αναπόφευκτες. Στον πυρήνα της δραματικής πλοκής δεν βρίσκεται μόνο το γεγονός ότι ζωή του ήρωα αλλάζει μ’ ένα τρόπο βίαιο και απότομο, αλλά και ότι ο ίδιος είναι ένα πρόσωπο ηθικό, ένα πρόσωπο αποφασισμένο να σηκώσει τα βάρη των επιλογών του και να αναλάβει τις ευθύνες του, να υποστεί τις συνέπειες. Ό, τι υπάρχει ως αφηγηματική εκκρεμότητα και το οποίο προκαλεί τις δραματικές εντάσεις, είναι το αν ο ήρωας θα διατηρήσει τις ισορροπίες της ζωής του, το αν θα διατηρήσει αναλλοίωτο το χαρακτήρα του ως ενός ηθικού πρόσωπου, αν διανύσει με επιτυχία και ασφάλεια όλη τη διαδρομή μέχρι τον προορισμό του. Είναι η αποφασιστικότητα του ήρωα με την οποία διαχειρίζεται την όλη κατάσταση, αλλά και η ηθική του ακεραιότητα -κάτι τόσο σπάνιο στο μεταμοντέρνο τοπίο του σινεμά- που απομένει ως τελική αίσθηση στον θεατή.

Δημήτρης Μπάμπας