(The Postman’s White Nights)
του Andrei Konchalovsky

Η ταινία εστιάζει στη ζωή των κατοίκων ενός απομακρυσμένου χωριού στη Ρωσία. Ο μόνος τρόπος που οι κάτοικοι μπορούν να φτάσουν στην στεριά είναι διασχίζοντας τη λίμνη με βάρκα. Μόνο λίγοι άνθρωποι ζουν εκεί, και όλοι μεταξύ τους γνωρίζονται πολύ καλά. Οι χωρικοί ζουν όπως ζούσαν οι πρόγονοί τους εδώ και αιώνες. Παράγουν μόνο όσα χρειάζονται για την επιβίωσή τους. Ένας ταχυδρόμος, που εκπροσωπεί τις τοπικές αρχές και τις κοινωνικές υπηρεσίες, είναι η μόνη σχέση τους με τον έξω κόσμο. Μια γυναίκα στο χωριό, με την οποία ο ταχυδρόμος είναι ερωτευμένος, αποφασίζει να δραπετεύσει από αυτή τη ζωή και να μετακομίσει στην πόλη. Την ίδια στιγμή, κάποιοι κλέβουν την εξωλέμβια μηχανή του ταχυδρόμου. …
Το σενάριο βασίζεται σε πραγματικούς χαρακτήρες και στην ταινία οι χωρικοί παίζουν τον εαυτό τους.
Ο Andrei Konchalovsky, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Κατά τα τελευταία χρόνια, με βασανίζει η αβεβαιότητα του αν μπορώ πραγματικά να κατανοήσω την ουσία του κινηματογράφου. Αυτή η ταινία είναι η προσπάθειά μου στην ανακάλυψη νέων δυνατοτήτων που προσφέρονται από τις κινούμενες εικόνες που συνοδεύονται από ήχο. Μια προσπάθεια να δούμε τον κόσμο γύρω μας μέσα από τα μάτια ενός "νεογέννητου". Μια προσπάθεια για να μελετηθεί χωρίς βιασύνη η ζωή. Ο στοχασμός, η ενατένιση είναι μια κατάσταση στην οποία ένα άτομο έχει επίγνωση της ενότητας του με το σύμπαν. Ίσως αυτή η ταινία είναι η προσπάθειά μου στο να ασκήσω την ακοή και να προσπαθήσω να ακούσω τους ψίθυρους του σύμπαντος».
Η ταινία βραβεύτηκε με τον Αργυρός Λέοντα (σκηνοθεσίας) στο Φεστιβάλ Βενετίας 2014.

(Πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Βενετίας, σημειώσεις για την παραγωγή)