της Asia Argento
1984, Ρώμη. Η κεντρική ηρωίδα της ταινίας η 10χρονη Aria ζει μια δύσκολη παιδική ηλικία: είναι αντιμέτωπη με το κάθε άλλο παρά ειρηνικό χωρισμό των γονιών της και τις αναμφίβολα σημαντικές συναισθηματικές συνέπειες. Χωρίς καμία συναισθηματική υποστήριξη από τις αδελφές της ή τους γονείς της (στο ρόλο της μητέρας η Charlotte Gainsbourg και του πατέρα ο Gabriel Garko), η Aria βρίσκεται μετέωρη, και όχι μόνο συναισθηματικά, ανάμεσα στον σταρ-ηθοποιό πατέρα της και την συναισθηματικά ασταθή πιανίστρια μητέρα της. Παράλληλα, στο σχολείο η Aria βρίσκεται αντιμέτωπη με την απόρριψη από την καλύτερη της φίλη, αλλά και με τις συναισθηματικές αναταράξεις μιας επερχόμενης εφηβείας.
Επιλέγοντας το χώρο της παιδικής ηλικίας, η σκηνοθέτις είχε μια πρόκληση: να υπερβεί τις πολυχρησιμοποιημένες μυθοπλασίες, χαρακτήρες, θεματικές. Γι’ αυτό επιλέγει να κινηματογραφήσει την ιστορία της εστιάζοντας πάνω στα πρόσωπα: η ταινία κυριαρχείται από «γκρο πλαν» των προσώπων και πιο συγκεκριμένα της νεαρής ηρωίδας (τον ρόλο υποδύεται η εξαιρετική Giulia Salerno). Ενώ παράλληλα τονίζει με τόνους υψηλούς τις δραματικές στιγμές της πλοκής, μην παραλείποντας να ενσταλάξει σ΄ αυτές ένα είδος χιούμορ.
Η αφηγηματική γραμμή της ταινίας βρίθει από επεισόδια με υψηλές δραματικές εντάσεις: οι ομηρικοί καυγάδες μεταξύ των δύο γονιών, οι τσακωμοί με τις αδελφές, αλλά και οι εντάσεις στο σχολείο. Επικρατεί ένα διάχυτο κλίμα ελευθεριότητας –κυρίως λόγω των αλλοπρόσαλλων και ανεύθυνων συμπεριφορών των δυο γονιών- και αυτό έχει σα συνέπεια ένα περιβάλλον αστάθειας για τη νεαρή ηρωίδα. Ό,τι παρακολουθούμε είναι μια δύσκολη παιδική ηλικία και την ηρωίδα να αντιμετωπίζει τις θύελλες χωρίς υποστήριξη. Είναι η παρουσία της μοναξιάς σε πρώτο πλάνο που συνιστά την κορύφωση σ’ αυτό το οικογενειακό δράμα, από το οποίο δεν λείπουν και κάποιες σαφείς αυτοβιογραφικές αναφορές. Αποκαλύπτοντας, έτσι, με έμμεσο τρόπο, ότι πίσω από κάθε πράξη δημιουργίας συχνά κρύβεται ένα ανοιχτό και δυσεπούλωτο τραύμα…
Δημήτρης Μπάμπας
