του Bertrand Bonello
(Οι δηλώσεις του Gaspard Ulliel)

Ένα βράδυ, που πήγα για φαγητό έξω είδα μια φωτογραφία του Σεν Λοράν/ Yves Saint Laurent στον τοίχο του εστιατορίου και έπαθα σοκ γιατί αντιλήφθηκα πόσο πολύ του έμοιαζα. [σ.τ.ε. Ο Gaspard Ulliel υποδύεται τον κεντρικό ρόλο του Yves Saint Laurent] Για μένα, από εκεί ξεκίνησαν όλα σε σχέση με τον Ιβ Σεν Λοράν. Είχα επίσης ξεκοκαλίσει το βιβλίο της Αλίσια Ντρέικ, “The Beautiful Fall: Fashion, Genius and Glorious Excess in 1970s Paris”. Είναι ένα από τα καλύτερα έργα για τον Σεν Λοράν και μια διεισδυτική ματιά της συγκεκριμένης περιόδου. Ήξερα ελάχιστα πράγματα για τη ζωή και το έργο του, αλλά ήξερα ότι αντιπροσώπευε κάτι πολύ σημαντικό.
[Ο Bertrand Bonello] Θα έλεγα πως με καθοδηγείσε παρά με σκηνοθέτησε. Με τον Μπερτράν είχαμε συναντηθεί κάμποσες φορές πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Είχα επίσης το μεγάλο πλεονέκτημα να κάνω αρκετά δοκιμαστικά και με τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Ο Μπερτράν μου έδωσε πλήρη ελευθερία, κάτι το οποίο μας οδήγησε σε άλλη κατεύθυνση – με την καλή έννοια - την ώρα των γυρισμάτων. Ήταν υπέροχο που δούλεψα μαζί του.
(...)
[Για την προετοιμασία ] Έκανα πολύ μεγάλη έρευνα. Υπάρχουν πάρα πολλές φωτογραφίες, δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν πολλά αρχεία ήχου. Ο Ιβ Σεν Λοράν δεν ήταν άνετος στο να δίνει συνεντεύξεις. Διάβασα αρκετές φορές τις βιογραφίες του. Γνώριζα καλά τους ανθρώπους που είχαν πρόσφατα αγοράσει το διαμέρισμά του στην Rue de Babylone και έτσι είχα πρόσβαση σε αυτό. Κάποια στιγμή έπρεπε όλα αυτά να τα αφήσω πίσω μου. Η ταινία είναι μυθοπλασία. Θα ήταν κρίμα να προσπαθήσω να καταγράψω κάθε λεπτομέρεια. Προσπάθησα να μην τον μιμηθώ αλλά να προσεγγίσω τον ρόλο με έναν δικό μου τρόπο. Γι 'αυτό, κατά βάθος, δεν είμαι δυσαρεστημένος που δεν γνώρισα όλους όσους ήταν στον κύκλο του. Προσπάθησα να καταλάβω τον Ιβ σε ένα γενικότερο πλαίσιο, έτσι όπως τον παρουσίαζε το σενάριο του Μπετράν και του Τόμας Μπιντεγκέν. Ο ρόλος ήταν όντως πρόκληση για μένα! Όταν ξεκινήσαμε τα γυρίσματα είχα το ίδιο συναίσθημα που έχω όταν είμαι στη σκηνή και ανεβαίνει η αυλαία. Είναι η στιγμή που δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για λάθος.
(...)
[Ο Ιβ Σεν Λοράν] Κατάφερε κατά κάποιο τρόπο να απελευθερώσει τις γυναίκες και τις έκανε να φοράνε πιο μοντέρνα ρούχα, να μη δείχνουν βαρετές. Με ένα μαγικό τρόπο τις έκανε να δείχνουν σέξι μέσα σε αντρικά κοστούμια. Ήταν αδιαμφισβήτητα μία ιδιοφυΐα στο χώρο της μόδας.
(...)
Ο Ιβ σχεδόν γεννήθηκε καταθλιπτικός. Υπέφερε από κατάθλιψη ακόμα και όταν ήταν στην εφηβεία. Έπαιρνε φάρμακα από τότε μέχρι το θάνατό του. Η ομοφυλοφιλία του και η θηλυπρέπεια του, προκαλούσε πολλά σχόλια και αντικατόπτριζε τον αδύναμο εσωτερικό του κόσμο. Πιστεύω όμως ότι αυτές οι «δοκιμασίες» τον έκαναν πιο δυνατό. Μέρος της επιτυχίας του προέρχεται από αυτή τη ψυχολογική συστολή που είχε, σαν να κρυβόταν ένα είδος αυτοπεποίθησης από πίσω. Ήθελα το κοινό να μην κρίνει τον χαρακτήρα, να αφήσει πίσω τα ηθικά όρια και τις προκαταλήψεις και να δει τι κατάφερε αυτός ο άνθρωπος.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)