(Οι ισορροπιστές)
του Νίκου Παπατάκη
 

Ο Μαρσέλ Σπαντίς, διάσημος ομοφυλόφιλος συγγραφέας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 στο Παρίσι, προσπαθεί να κάνει ένα νεαρό Άραβα τον καλύτερο σχοινοβάτη του κόσμου. Πίσω από τη μορφή του Σπαντίς, συγγραφέα, ποιητή και λάτρη του τσίρκου («γιατί εκεί κινδυνεύεις πραγματικά να σκοτωθείς», όπως λέει ο ίδιος), αναγνωρίζουμε τον Ζαν Ζενέ και εκείνη την περίοδο της ζωής του που σημαδεύτηκε από την εφήμερη σχέση του με τον Άραβα Αμπνταλά, περίοδος μη λογοτεχνικά παραγωγική, όπου ο Ζενέ χρησιμοποιεί την τέχνη του για να οδηγεί στον περφεξιονισμό τους εφήμερους εραστές του.

Ο Νίκος Παπατάκης δηλώνει για την τανία: "Ο Αμπνταλά δούλευε ως βοηθός σε κάποιο τσίρκο του Παρισιού, κι εκεί τον γνώρισε ο Ζαν Ζενέ. Καθώς ο Αμπνταλά ήθελε να ασχοληθεί με τη σχοινοβασία εκείνος τον βοήθησε. [...] Και ο Αμπνταλά που τον είχε τιμήσει όλο το Παρίσι, που σύχναζε στου Gallimard μαζί με τον Ζενέ, που τον κανάκευαν...από τη μία μέρα στην άλλη εγκαταλείφθηκε, ο Ζενέ τον απαρνήθηκε, του γύρισε την πλάτη όλος ο κόσμος. Και τούτη την ταπείνωση δεν μπόρεσε να την αντέξει: αυτοκτόνησε. [...] Γιατί έκανα αυτή την ταινία; Μετά την αυτοκτονία του, την παραμονή της μέρας που θα τον κήδευαν, μου τηλεφώνησε ο Ζαν και μου είπε: «Αύριο κηδεύουν τον Αμπνταλά, θα σας πείραζε να έρθετε στην κηδεία του;». [...] Ο Ζενέ, που του άρεσαν οι τελετές, ανεξαρτήτως φύσεως, συναίνεσε στη μουσουλμανική κηδεία. Κάλεσε έναν σεΐχη, έβαλε ένα πέπλο πάνω στο κεφάλι του, αν θυμάμαι καλά, και έριξε το πρώτο χώμα πάνω στον τάφο. Όσο διαρκούσε όμως η τελετή, υπήρχαν δυο γυναίκες που στέκονταν αρκετά πέρα, κάπου είκοσι μέτρα μακριά. Στη συνέχεια έμαθα ότι ήταν η μητέρα του Αμπνταλά και μια φίλη της, και τούτη η μητέρα δεν είχε δικαίωμα να πλησιάσει τον τάφο του γιου της παρά μόνον όταν είχαν φύγει όλοι. Επειδή δεν την άντεχε ο Ζενέ. Κι αυτή η εικόνα με κεραυνοβόλησε, ήξερα ότι θα έκανα κάτι πάνω σ’ αυτό, κάποια μέρα. "

Οι ισορροπιστές Les Equilibristes
Μυθοπλασία, Γαλλία, 1991, Έγχρ., 120'
Σκηνοθεσία-σενάριο: Ν. Παπατάκης
Φωτογραφία: W. Lubtchansky
Μοντάζ: D. Desfons
Μουσική: B. Coulais, G. Faure
Ηθοποιοί: M. Piccoli, L. Dadi, P. Walker, P. Mille, D. Kunstmann
Παραγωγή: Paris Classics Productions, La Sept Cinema, Chevereau Production, FR 3 Cinema, Caroline Productions
Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας (1991)

(Πηγή Νίκος Παπατάκης, Μονογραφία, Γιάννης Κονταξόπουλος, εκδ. Καστανιώτη, Φεστιβάλ Κινημ/φου Θεσσαλονίκης, 2005)