του Olivier Dahan

Η ταινία εστιάζει σε μια περίοδο της ζωής της αμερικανίδας ηθοποιού Grace Kelly (που την υποδύεται η Nicole Kidman), ο οποία έγινε η πριγκίπισσα Grace του Μονακό, όταν παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Rainier III (τον υποδύεται ο Tim Roth) το 1956, σε μια γαμήλια τελετή που ονομάστηκε "ο γάμος του αιώνα".
Βραβευμένη με Όσκαρ, η Grace Kelly όταν παντρεύτηκε ήταν ήδη μια χολιγουντιανή σταρ και διάσημη σε όλο τον κόσμο, έχοντας συνεργαστεί με ορισμένους από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες της ιστορίας του κινηματογράφου -John Ford, Alfred Hitchcock, Fred Zinnemann. Έξι χρόνια αργότερα, εν μέσω περιστασιακών δυσκολιών στην εκπλήρωση του ρόλου της ως πριγκίπισσας, κλήθηκε πίσω στο Χόλιγουντ από τον Alfred Hitchcock, για να παίξει στη νέα του ταινία με τον τίτλο Marnie. Εκείνη την εποχή, η Γαλλία απειλούσε να φορολογήσει ακόμη και προσαρτήσει το Μονακό, το μικροσκοπικό πριγκιπάτο του οποίου πριγκίπισσα είχε γίνει η Kelly. Ήταν ακόμα μια ηθοποιός; Ή μήπως ήταν πραγματικά η πριγκίπισσα του Μονακό;
Στην ταινία επίσης παίζουν και οι Frank Langella, Parker Posey, Jeanne Balibar, Sir Derek Jacobi και Paz Vega (στο ρόλο της Μαρίας Κάλας).
Ο Olivier Dahan έχει γυρίσει στο παρελθόν την ταινία La Vie en Rose (2007) με την Marion Cotillard.

Σ.

Οι δηλώσεις του σκηνοθέτη Olivier Dahan

"Η Γκρέις του Μονακό είναι η ιστορία της Γκρέις Κέλι/ Grace Kelly, ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Χόλιγουντ και ο μεγαλύτερος ρόλος της ζωής της: της Πριγκίπισσας του Μονακό.
Η ιστορία του Πριγκηπάτου του Μονακό, είναι ιδιαίτερα πλούσια, και περιστοιχισμένη από μια αύρα χλιδής. Οι σχέσεις μεταξύ Γαλλίας και Μονακό δεν ήταν πάντα ομαλές, αλλά αυτό που μας απασχολεί σε αυτή την ταινία είναι πως επηρεάζει η άφιξη του χολιγουντιανού αέρα και το σημάδι που αφήνει στη σχέση τους. Το κοινό αρέσκεται σε ιστορίες βασιλικών οικογενειών. Η δημοσιότητα που παίρνουν οι βασιλικοί γάμοι το αποδεικνύει. Εδώ όμως παρατηρούμε όμως τη βασιλική οικογένεια, μέσα από το πρίσμα του ιστορικού πεπρωμένου, και τις τεράστιες υποχρεώσεις που αναλαμβάνει, και κατανοούμε πως ένα μικρό πέρασμα στην ιστορία επιτρέπει σε κάθε χαρακτήρα να εξελιχθεί, στην προκειμένη τη Γκρέις του Μονακό. Ως σκηνοθέτης, η Γκρέις του Μονακό, καταπιάνεται με θέματα που μου είναι ιδιαίτερα αγαπητά, όπως το βάρος της ιστορίας στους ανθρώπους και το θαύμα που προκύπτει από συγκεκριμένους ανθρώπους όπως η Γκρέις Κέλι ή η Εντίθ Πιαφ.
Θα ήθελα να κινηματογραφήσω μια πραγματικότητα που σιγά σιγά κάνει το θεατή να κατανοήσει τη Γκρέις,  και να δει μέσα από τα μάτια της τα γεγονότα που ζει.
Η φωτογραφία που καταλήξαμε με το διευθυντή φωτογραφίας Έρικ Γκοτιέ/ Eric Gautier, είναι του Αμερικάνικου σινεμά της δεκαετίας του ’60, με λεπτομέρειες αλλά κομψό, για να συνοδέψει μία από τις μεγαλύτερες φιγούρες του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα κατά τη μεταμόρφωση της στην Αυτού Μεγαλειότης Πριγκίπισσα του Μονακό".

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)