(Χορεύοντας στο σκοτάδι)
του Lars von Trier
dancer1.jpg

Ταινία που καταξίωσε οριστικά τον Λαρς φον Τρίερ /Lars von Trier στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη, το Χορεύοντας στο σκοτάδι, βραβευμένο με το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, είναι ένα σπαραχτικό (κυριολεκτικά) δραματικό μιούζικαλ!
Η Σέλμα μια φτωχή Τσεχοσλοβάκα, μετανάστρια στην Αμερική της δεκαετίας του ’60, με σοβαρό –κληρονομικό- πρόβλημα σταδιακής τύφλωσης, ζει σ’ ένα τροχόσπιτο μαζί με το μικρό της γιο και δουλεύει νυχθημερόν σ’ ένα εργοστάσιο, προσπαθώντας να μαζέψει όσο περισσότερα χρήματα μπορεί για να χειρουργηθεί το παιδί της, που έχει την ίδια πάθηση. Η Σέλμα κρατά την κατάστασή της μυστική, καθώς αν και η ίδια έχει ήδη φτάσει πολύ κοντά στο τελικό στάδιο, παριστάνει πως βλέπει κανονικά, προκειμένου να συνεχίσει να δουλεύει και να συγκεντρώσει το ποσό που απαιτείται για την εγχείρηση του παιδιού της. Μοναδική διέξοδος και διασκέδαση στην άχαρη ζωή της, είναι η παθιασμένη της αγάπη για τα χολιγουντιανά μιούζικαλ. Όταν δραπετεύει από τη σκληρή καθημερινότητά της μέσα από τον κόσμο των ονείρων, τα όνειρά της είναι αποκλειστικά μουσικοχορευτικές σκηνές με πρωταγωνίστρια την ίδια, ανάλογες με εκείνες των ταινιών που παρακολουθεί. Κάποια στιγμή, όμως, ένας γείτονας την κατηγορεί ότι του έχει κλέψει τις οικονομίες του, και τότε η οργισμένη της αντίδραση θα έχει τραγικές συνέπειες…
 Ξαναπιάνοντας το νήμα της προβληματικής του φιλμ Δαμάζοντας τα κύματα, ο Τρίερ μιλά και πάλι, αλλά με έναν εντελώς διαφορετικό κινηματογραφικό τρόπο, για τη δύναμη της αγάπης, την καρτερικότητα, την αυτοθυσία και την αξία της συγχώρεσης. Ο δανός δημιουργός καταφέρνει να αποτυπώσει στην οθόνη μια τρικυμία συναισθημάτων, μεγάλης έντασης, που κατακλύζουν και δονούν την ψυχή του θεατή. Η ταινία είναι κινηματογραφημένη σε δύο επίπεδα που εναλλάσσονται χωρίς να διασταυρώνονται, παρά μόνο στο εκπληκτικό φινάλε: από τη μια μεριά η ωμή καταγραφή της πραγματικής ζωής, σύμφωνα με τους κανόνες του «Δόγματος» και από την άλλη η πολύχρωμη έκρηξη και η σουρεαλιστική φαντασία της Σέλμα, καθώς ζωγραφίζει με νότες, χρώματα, μουσικές και υπέροχα χορευτικά νούμερα το όνειρο μιας άλλης ζωής. Στις σκηνές αυτές ο Τρίερ και ο σπουδαίος διευθυντής φωτογραφίας Ρόμπι Μίλερ, χρησιμοποίησαν έως και 100 ψηφιακές βιντεοκάμερες ταυτόχρονα. Απόλυτη υπεραξία της ταινίας η εκπληκτική Ισλανδή Μπγιορκ,  όχι μόνον για την εκπληκτική της ερμηνεία, για την οποία απολύτως δίκαια βραβεύτηκε στις Κάννες, αλλά και για τη θαυμάσια μουσική που έγραψε για το φιλμ. Δίπλα της, άξια συμπαραστάτρια η ντίβα Κατρίν Ντενέβ, σε ρόλο φτωχής εργάτριας. 
Με τους:    Björk, Catherine Deneuve, David Morse

(δ.τ)