(Κρυμμένος )
του Michael Haneke

Ο Ζορζ, παρουσιαστής λογοτεχνικής τηλεοπτικής εκπομπής, αρχίζει να λαμβάνει ανώνυμα πακέτα με βιντεοκασέτες που δείχνουν το σπίτι του και τον ίδιο σε οικογενειακές στιγμές. Δεν έχει ιδέα ποιος μπορεί να τα στέλνει και τι αποζητά, όταν όμως το περιεχόμενο στις βιντεοκασέτες γίνεται όλο και πιο προσωπικό, ο Ζορζ νιώθει να απειλείται αυτός και η οικογένειά του και πως ο αποστολέας μπορεί να ανήκει στον στενό του κύκλο. Κι ενώ η αίσθηση του κινδύνου και της βίας που μπορεί να ξεσπάσει αναπάντεχα είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα, η αστυνομία απ’ την στιγμή που δεν υπάρχει συγκεκριμένη απειλή, δεν μπορεί να παράσχει την παραμικρή βοήθεια ή προστασία. Η οικογενειακή γαλήνη ταράζεται, αρχίζει να επικρατεί ο φόβος και οι οικογενειακές σχέσεις θρυμματίζονται…
 Και πάλι, όπως σ’ όλες του τις ταινίες, ο Χάνεκε, «κλινικός» ανατόμος της βίας της σύγχρονης εποχής, στοχάζεται γύρω από το προσφιλές του θέμα. Η πανταχού παρούσα βία, στον Κρυμμένο εμφανίζεται με τη μορφή ανώδυνων -φαινομενικά- αλλά βαθιά απειλητικών εικόνων, οι οποίες έχουν ως αποδέκτη την ένοχη συνείδηση του κεντρικού ήρωα Ο Χάνεκε χρησιμοποιώντας με μεγάλη δεξιοτεχνία τη δομή και τους κώδικες του ψυχολογικού θρίλερ, στήνει την ταινία του πάνω στην απόκρυψη, την έλλειψη και τον υπαινιγμό, παίζοντας, όπως η γάτα με το ποντίκι, ένα παιχνίδι-παγίδα με τον εκπληκτικό Ντανιέλ Οτέιγ (αλλά και με τον θεατή). Η οικογένεια της ταινίας αποσυντίθεται αργά, τελετουργικά, σχεδόν «σαδιστικά», καθώς αποκαλύπτονται κρυμμένα μυστικά ενός ένοχου παρελθόντος, καθώς έρχονται στην επιφάνεια καταχωνιασμένοι φόβοι και μνήμες μιας παιδικής ηλικίας που ο καλλιεργημένος αστός ήρωας, θα ήθελε να έχει ξεχάσει για πάντα. Η υπεραξία αυτής της ταινίας- ψυχογράφημα έγκειται στο γεγονός ότι, ακριβώς τη στιγμή που ο κορυφαίος «χειρούργος» του σύγχρονου σινεμά ανοίγει την παλιά ατομική πληγή που ακόμη αιμορραγεί, ταυτόχρονα φανερώνει το συλλογικό τραύμα μιας ολόκληρης κοινωνίας (ο βρώμικος πόλεμος της Αλγερίας), καταρρίπτοντας τις δήθεν φιλελεύθερες θέσεις και ισότιμες σχέσεις της Γηραιάς Ηπείρου απέναντι στον Ξένο, στον Άλλο, στον Διαφορετικό. Εξαιρετική και η συμπρωταγωνίστρια του Οτέιγ, Ζιλιέτ Μπινός.

- Βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας, Οικουμενικό Βραβείο της Επιτροπής και Βραβείο Fipresci στο Φεστιβάλ Καννών, Βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στον Ντανιέλ Οτέιγ, μοντάζ στους Μίκαελ Χάντεσεκ και Ναντίν Μιουζ και βραβείο Fipresci από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Βαγιαδολίδ, Βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας από την Ομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου της Αυστραλίας, του Λος Άντζελες, του Σαν Φρανσίσκο και πολλά άλλα βραβεία σε όλο τον κόσμο.
Με τους:    Daniel Auteuil, Juliette Binoche, Maurice Bénichou

(δ.τ.)