(Έγκλημα ψάχνει άλλοθι )
της Jeanne Herry
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

Jeanne Herry, σκηνοθέτις
Συχνά δείχνουν απόλυτο σεβασμό στον σταρ, σπανίως παθαίνουν υστερία. Αλλά έχω συναντήσει θαυμάστριες όπως η Μιριέλ, παρόλο που είναι λιγότερες και τείνουν να είναι μοναχικές. Είναι σαν συλλέκτες, γεμίζουν τις ζωές τους με το πάθος τους. Ο κόσμος συχνά υποστηρίζει ότι αυτού του είδους οι θαυμαστές ζουν την ζωή τους μέσα από το αστέρι που θαυμάζουν, αλλά αυτό δεν είναι δίκαιο, κατά τη γνώμη μου. Με το δικό τους τρόπο βιώνουν κάτι το εξαιρετικό, επιδιώκουν να ζήσουν κάτι το μοναδικό.
(...) Η Μιριέλ δεν είναι τρελή, όχι με την κλινική έννοια. Απλώς της αρέσει να ζει σε μια φαντασίωση και τελικά βρίσκεται εν μέσω μιας εξωφρενικής κατάστασης που θα μπορούσε να είναι μία από τις φαντασιώσεις της. Ήταν σημαντικό για μένα να είναι ένας χαρακτήρας που φαίνεται κάπως σαν loser αλλά τελικά δεν είναι. Είναι τελικά μια πραγματική ηρωίδα, το είδος του ανθρώπου που θα μπορούσε να σώσει τον κόσμο!
(...) Αρχικά, νιώθει έναν σεβασμό για αυτή, δεν σημαίνει ότι τη βλέπει με περιφρόνηση ως θαυμάστρια. Της ζητά την τόσο αναπάντεχη χάρη γιατί ξέρει ότι μπορεί να το κάνει, ότι είναι διατεθειμένη να το κάνει και ότι δεν είναι επικίνδυνη. Δεν ξέρει όμως πόσο τυχερός –ή άτυχος!- στάθηκε με τη Μιριέλ.

Sandrine Kiberlain, ηθοποιός
Οι ταινίες που αφορούν μια τέτοια κατάσταση έχουν συνήθως μια υστερική προσέγγιση. Η Μίριελ είναι μια απλή γυναίκα με μια χαμηλών τόνων ζωή. Λάτρεψα και το χιούμορ της – τα παθολογικά της ψέματα την κάνουν πραγματικά αστεία, άθελά της. Όταν βρίσκει τον Βενσάν στην πόρτα της, ξεκινά η περιπέτεια της ζωής της, γίνεται η ηρωίδα του ανθρώπου που λατρεύει. Ήταν φοβερά διασκεδαστική αλλά και περίπλοκη σαν χαρακτήρας – δεν πρέπει ποτέ να αισθάνεσαι ότι λέει ψέματα, αλλά ότι η αντίληψη της για την πραγματικότητα αλλάζει διαρκώς καθώς επινοεί διάφορα.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)