του François Ozon
(το σημείωμα του σκηνοθέτη)

Ήθελα εδώ και πολύ καιρό να κάνω μία ταινία για την θέση των γυναικών στην κοινωνία και την πολιτική. Όταν είδα την παράσταση «Potiche» των Μπαριγιέ και Γκρέντι, πριν από περίπου δέκα χρόνια σκέφτηκα αμέσως ότι ήταν το τέλειο υλικό για μία ταινία. Ωστόσο, μου πήρε αρκετό καιρό για να το κάνω δικό μου, για να δω πως θα το μετέφερα στον κινηματογράφο αλλά και στην σύγχρονη κοινωνία. Ένιωθα πως θα κατάφερνα τον ρυθμό και την ζωντάνια μιας εκκεντρικής κωμωδίας αλλά δεν ήθελα να βγει μία αναχρονιστική παράσταση, αποκομμένη από την πραγματικότητα.
Δύο γεγονότα συνέβαλαν καταλυτικά στο να γίνει το δικό μου «Potiche» όπως έγινε. Το ένα ήταν η συνάντησή μου με τους αδερφούς Αλτμάγιερ, τους παραγωγούς που μου πρότειναν να κάνω μία πολιτική ταινία για τον Νικολά Σαρκοζί στο πνεύμα της «Βασίλισσας» του Στέφεν Φρίαρς και το δεύτερο οι προεδρικές εκλογές του 2007 στη Γαλλία, στις οποίες ακολούθησα την πολιτική εκστρατεία της Σεγκολέν Ρουαγιάλ με πολύ ενδιαφέρον.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)