της Brigitte Sy
l-astragale.jpg

Βασισμένη σε ένα πραγματικό πρόσωπο, την αλγερινής καταγωγής συγγραφέα Albertine Sarrazin και την αληθινή ιστορία της ζωής της, η ταινία είναι ένα συγκλονιστικό πορτραίτο της συγγραφής και της αθέατης ενδοχώρας της.
1957. Γαλλία. Μια νεαρή γυναίκα, η Albertine δραπετεύει από μια επαρχιακή φυλακή. Στην προσπάθεια της να διαφύγει τραυματίζει σοβαρά τον αστράγαλό της. Ένας παράνομος, ο Julien που περνά τυχαία θα τη βοηθήσει και αυτό θα τη δέσει συναισθηματικά μαζί του. Η αφήγηση με αφετηρία τη συνάντηση των δύο θα παρακολουθήσει την περιπετειώδη διαδρομή μιας ερωτικής σχέσης που θα εξελιχθεί σε ταραχώδης.
Εντάσσοντας την ταινία στο είδος του γαλλικού σινεμά με ήρωες παρανόμους και γυρίζοντας σε ασπρόμαυρο, η ταινία μοιάζει ως ένας φόρος τιμής στο γαλλικό σινεμά της δεκαετίας του 50, αλλά και στο φιλμ νουάρ. Ωστόσο, έχοντας ως κεντρικά πρόσωπα δυο γνωστούς ηθοποιούς του γαλλικού σινεμά, τη Leïla Bekhti (στο ρόλο της Albertine) και τον Reda Kateb (στο ρόλο του Julien) -γνωστούς από την ταινία του Jacques Audiard) -Un prophète (2009), η σκηνοθεσία χρησιμοποιεί την ατμόσφαιρα τους είδους εν είδη φοντου
Η σκηνοθέτις θα εστιάσει κυρίως στη νεαρή γυναίκα και τα συναισθήματα της. Σχεδιάζοντας ένα πορτραίτο της δίνει έμφαση στο ανυπότακτο του χαρακτήρα της, αλλά και στα επεισόδια της ταραχώδης ζωής της. Αφηγείται με φλασμπακ το παρελθόν της και σκιαγραφεί το περίπλοκο τοπίο σχέσεων της ηρωίδας. Τόσο την ερωτική της σχέση με τον Julien , όσο και την ομοφυλόφιλη σχέση της με την φίλη και συγκρατούμενη της. Η ζωή της στο περιθώριο ως δραπέτις έχει μια σημαντική συνέπεια για την 19χρονη ηρωίδα: την εκπόρνευσή της. Όμως δεν είναι αυτό που συνιστά τον κέντρο της ύπαρξής της: είναι η γραφή, η συγγραφή ενός ημερολογίου, η ποίηση, ο πόλος που περιστρέφεται ο βίος της νεαρής γυναίκας. Διαποτισμένη από τον έρωτα της για τον Julien, ζώντας τα μαρτύρια μιας ζωής εκτός νόμου, στο περιθώριο, φλεγόμενη από τα δαιμόνια της γραφής, η ηρωίδα ζει μια ζωή αληθινά ποιητική. Ποιητική με τον τρόπο των μεγάλων καταραμένων της  λογοτεχνίας όπως του Jean Genet: Συναισθήματά απόλυτα, μια ζωή στα όρια, μια πορεία μέχρι τα άκρα...

Δημήτρης Μπάμπας