(Η ζωή είναι ωραία με τα μάτια κλειστά)
του David Trueba
Το 1966, ένας δάσκαλος στην Ισπανία, που χρησιμοποιούσε τα τραγούδια των Beatles /Μπήτλς για να διδάξει Αγγλικά στους μαθητές του, οδήγησε από την Καρταχένα στην Αλμερία, με την ελπίδα να συναντήσει τον John Lennon/ Τζον Λένον. 'Ηταν η εποχή που ο αρχηγός του συγκροτήματος των Μπητλς γύριζε εκεί την ταινία How I Won the War σε σκηνοθεσία Richard Lester. Ο δάσκαλος ήθελε να ζητήσει από τον Τζον Λένον να τυπώνει τους στίχους των Μπητλς στα μελλοντικά τους άλμπουμ, αφού υπήρχαν στίχοι που δεν μπορούσε να ξεχωρίσει.
Στο Η Ζωή είναι Ωραία με τα Μάτια Κλειστά (Vivir es fácil con los ojos cerrados), ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Νταβίντ Τρουέμπα (David Trueba) χρησιμοποιεί αυτή την αληθινή ιστορία σαν την πλατφόρμα για ένα road-movie που διαδραματίζεται σε μια κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της Ισπανίας.
Στο παρασκήνιο της αφήγησης, ο σκηνοθέτης υπενθυμίζει διαρκώς την καταπιεστική φύση του καθεστώτος του Φράνκο στην Ισπανία. Όπως όταν κάθε φορά που ανοίγει το ραδιόφωνο, ακούγονται θρησκευτικά τωκ-σόου. Ή όταν ο δάσκαλος λέει στους δυο νεαρούς πως, «Δεν μπορείς να ζεις μέσα στον φόβο. Πολλοί άνθρωποι στην Ισπανία ζουν μέσα στο φόβο», που ενώ αναφέρεται σε έναν τοπικό νταή, το σχόλιο του είναι φορτισμένο με πολιτική χροιά.
Όπως ο σκηνοθέτης είναι αισιόδοξος — πιστεύει στο καλό που έχουν μέσα τους οι άνθρωποι — και αυτή η ηλιόλουστη, μελαγχολική κωμωδία αποτυπώνει μια χώρα που δεν έχει ακόμα αντιληφθεί πως βρίσκεται σε μια καμπή μεγάλων αλλαγών.
Το Strawberry Fields Forever είναι το τραγούδι των Beatles που περιέχει τον στίχο – τίτλο της ταινίας. Είναι εμπνευσμένο από τα παιδικά χρόνια του Τζον Λένον, ο οποίος συνήθιζε να παίζει στον κήπο του Strawberry Fields, ενός ιδρύματος για παιδιά, του Στρατού της Σωτηρίας, που βρισκόταν κοντά στο σπίτι του Λένον στα προάστια του Λίβερπουλ.
Το 2006 γιόρταζαν στην Ισπανία 40 χρόνια από την επίσκεψη του Τζον Λένον στην Αλμερία. Τότε ήταν που ο Νταβίντ Τρουέμπα, διάβασε την ιστορία του καθηγητή αγγλικών που πήγε να συναντήσει τον Λένον για να του κάνει διορθώσεις στις σημειώσεις που είχε για τους στίχους των τραγουδιών του. Ο καθηγητής άκουγε τα τραγούδια στο ραδιόφωνο και κάποιες φορές δεν μπορούσε να καταλάβει τους στίχους, καθώς το είδος του ψυχεδελικού ροκ δεν είναι το πιο εύκολο στην κατανόηση. Όταν συναντήθηκαν με τον Λένον, του έδωσε το τετράδιο του και ο Λένον διόρθωσε τους λάθος στίχους και συμπλήρωσε όσους έλειπαν. Συμπλήρωσε επίσης τραγούδια που είχε γράψει ο Πωλ ΜακΚάρτνεϋ όπως το «Eleanor Rigby».
Ο καθηγητής αυτός είναι ακόμα ζωντανός και διδάσκει ακόμα αγγλικά παρόλο που κοντεύει τα 90. Έχει ακόμα το τετράδιο το οποίο μάλιστα κρύβει ένα όμορφο μυστικό. Ο Λένον στις διορθώσεις που έκανε χρησιμοποίησε χρωματιστά στυλό. Για το «Yellow Submarine» χρησιμοποίησε κίτρινο ενώ για να γράψει την λέξη «πράσινο» χρησιμοποίησε το αντίστοιχο χρώμα. Διαβάζοντας κάποιος το τετράδιο με τις πολύχρωμες διορθώσεις μπορεί εύκολα να συμπεράνει ότι ο Τζον Λένον ήταν ένας άνθρωπος με παράξενα όμορφο χαρακτήρα.
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)
