(Σεράγεβο σ’αγαπώ)
της Jasmila Zbanic

Η πρωταγωνίστρια Έσμα είναι μια μοναχική, Βόσνια μητέρα που κουβαλά ένα ανεπούλωτο τραύμα από την εποχή του πολέμου. Προσπαθεί να μεγαλώσει την  ατίθαση και στα πρόθυρα της εφηβείας κόρη της Σάρα και εργάζεται ως γκαρσόνα σ’ ένα νυχτερινό κέντρο για να μπορέσει να καλύψει τα σχολικά έξοδα. Η νεαρή κοπέλα πιστεύει πως ο αγνοούμενος πατέρας της ήταν ήρωας του πολέμου, όταν όμως το σχολείο προσφέρει δωρεάν διακοπές στα παιδιά των ηρώων του πολέμου, η μητέρα της δυσκολεύεται να παρουσιάσει τα κατάλληλα χαρτιά που να αποδεικνύουν τη δράση του άντρα της. Και αυτό γιατί πίσω από την εξαφάνιση του πατέρα υπάρχει ένα τρομερό μυστικό, που η μητέρα έχει κρύψει από την κόρη της…
Το Σεράγεβο σ’ αγαπώ της Γιασμίλα  Ζμπάνιτς,  βραβευμένο με τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου, ξεκίνησε την πορεία του από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης όταν το σενάριο της ταινίας, γραμμένο από την ίδια την  σκηνοθέτιδα, κέρδισε ομόφωνα το 2003 το πρώτο βραβείο του Balkan Fund. Η ταινία αφηγείται και επικεντρώνεται σε μια προσωπική ιστορία, η οποία εκτυλίσσεται στην μεταπολεμική Βοσνία, στην πρωτεύουσά της, το Σεράγεβο και πιο συγκεκριμένα, στην συνοικία Γκρμπάβιτσα (που είναι και ο πρωτότυπος τίτλος της). Κουβαλώντας και προσπαθώντας να διαχειριστεί το ανοιχτό τραύμα που της άφησε η φρίκη του πολέμου η Έσμα (εξαιρετική ερμηνεία από τη Μιριάνα Καράνοβιτς) αγωνίζεται να επιβιώσει, ταυτόχρονα να διαφυλάξει το ένοχο μυστικό που έχει σημαδέψει την ζωή της, και παράλληλα να κρατήσει ανοιχτή την δίοδο επικοινωνίας με την κόρη της. Σκηνοθετημένη από την Γιασμίλα Ζμπάνιτς, με μεγάλη ευαισθησία σε ότι αφορά την σχέση μάνας-κόρης, η ταινία χωρίς μελοδραματικές υπερβολές και καταγγελτική διάθεση, κοινωνεί τον θεατή σε μια μικρή προσωπική και οικογενειακή ιστορία, στην οποία όμως αντανακλώνται άμεσα η φρίκη, η ωμότητα και τα δεινά του πολέμου.

(δ.τ.)