του Jakob Brossman

Η Λαμπεντούζα είναι ένα μικρό απομονωμένο νησί στα νότια της Σικελίας. Τα τελευταία χρόνια θεωρείται ως το νησί των προσφύγων, αφού αυτό το νησί θέλουν να προσεγγίσουν οι μετανάστες -πρόσφυγες που από την Αφρική που κατευθύνονται στην Ευρώπη. Σ' αυτό το νησί εγκαταστάθηκε το χειμώνα του 2013 -14 ο σκηνοθέτης κινηματογραφώντας τη ζωή του, εξ' αφορμής των προσφύγων που βρήκαν καταφύγιο σ' αυτό.
Καταγράφει τη δραστηριότητα τη σχετική με τους πρόσφυγες: τις διαμαρτυρίες τους, τις δράσεις υποστήριξης από οργανώσεις και τη καθολική εκκλησία, την παρουσία της ακτοφυλακής, τη συλλογή από τα υπολείμματα των συντριμμιών των ναυαγίων που αφηγούνται τα ανθρώπινα δράματα της προσφυγιάς, το νεκροταφείο. Όμως ο σκηνοθέτης δεν στέκεται μόνο σ' αυτά. Καταγράφει παράλληλα τη ζωή των κατοίκων: τη διακοπή της ακτοπλοϊκής σύνδεσης με τη Σικελία και τα προβλήματα (οικονομικά και άλλα )που αυτή προκαλεί, τις κινητοποιήσεις των κατοίκων με έμφαση στη κοινότητα των ψαράδων. Αλλά και ασήμαντες όψεις της ζωής: τη δραστηριότητα της τοπικής παιδικής ποδοσφαιρικής ομάδας, το καρναβάλι.
Αποφεύγοντας τους κραυγαλέους τόνους μιας ταινίας διαμαρτυρίας, ο σκηνοθέτης εκθέτει αυτές τις όψεις του νησιού εναλλάσσοντας τη μια μετά την άλλη. Σχεδιάζει έτσι το πορτραίτο μιας κοινότητας στις εσχατιές της Ευρώπης που αγωνίζεται να επιβιώσει χωρίς παράλληλα να απωλέσει τον ανθρωπισμό της. Χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς ιδεολογικές ή άλλες παρωπίδες, η ζωή όπως είναι πραγματικά και τίποτε άλλο.

Δημήτρης Μπάμπας