(Μια ιστορία αγάπης απ’ τη Συρία)
του Sean McAllister

Μια εκ των έσω και εκ του σύνεγγυς, αφήγηση μιας περιπετειώδους και ταραχώδους οικογενειακής ζωής, αυτό το αγγλικό ντοκιμαντέρ διαδραματίζεται με φόντο τον εν εξελίξει συριακό εμφύλιο.
Κεντρικά πρόσωπα σ' αυτό είναι δυο εραστές: ο Amer και η Raghda είναι ένα ζευγάρι αντιφρονούντων που ζουν στη Ταρσό της Συρία. Γνωρίσηκαν πριν 20 χρόνια έγκελιστοι σε φυλακή και το 2009, όταν ο σκηνοθέτης τους γνωρίζει, η Raghda είναι στη φυλακή εξαιτίας της πολιτικής της δράσης. Ο σκηνοθέτης παρακολουθεί και καταγράφει τόσο την προσωπική τους ζωή όσο και την οικογενειακή: τους τρεις γιους τους . Ακολουθεί τα βήματα της ζωής τους: από το σπίτι τους, στην εξορία και στη προσφυγιά στην αρχή στο Λίβανο και αργότερα προστατευμένοι με πολιτικό άσυλο στη Γαλλία. Ενδιάμεσα ό,τι έχει συμβεί είναι η αραβική άνοιξη και ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία.
Ο σκηνοθέτης μ ' ένα βλέμμα άκρως υποκειμενικό, με την κάμερα σχεδόν κολλημένη στα πρόσωπα, αφηγείται την οικογενειακή ιστορία: την καταγράφει σε χρόνο πραγματικό με τόνο άκρως προσωπικό – τα πρόσωπα απευθύνονται στην κάμερα αποκαλύπτοντας συναισθήματα, σκέψεις, τα πάντα. Βρίσκεται ο Sean McAllister, και μαζί τους εμείς οι θεατές, σε μια άκρως προνομιακή θέση: αυτή ενός αυτόπτη μάρτυρα που έχει πρόσβαση στην εσώτερη οικογενειακή και προσωπική ζωή, αλλά και κάποιες φορές ενός εμπλεκόμενου. Καταγράφει, παράλληλα, ο σκηνοθέτης στο φόντο μια πολιτική -κοινωνική πραγματικότητα που εξελίσσεται σε ρυθμούς ραγδαίους, και η οποία συχνά έρχεται στο προσκήνιο καθορίζοντας τόσο τις προσωπικές διαδρομές, όσο και τις προσωπικές σχέσεις.
Παρόλο που κάμερα είναι σχεδόν κολλημένη στον άνδρα αλλά και τους γιους – το μεγάλο Shadi, τον έφηβο Kaka και τον 4χρονο Bob-, γρήγορα γίνεται φανερό ότι είναι η γυναίκα που αποτελεί το κρυφό κέντρο βάρους της ιστορίας: η σύλληψη και η απελευθέρωση της Raghda, η προσφυγιά στο Λίβανο και η εγκατάλειψη της οικογένειας για χάρη του αγώνα, οι οικογενειακή δεσμοί που αδυνατίζουν (από το πέρασμα του χρόνου ή από την ασφάλεια της εξορίας;), η μελαγχολία και οι οικογενειακές αναταράξεις στη Γαλλία, ο χωρισμός και τέλος πάλι η εγκατάλειψη της οικογένειας για τη στράτευση στον αγώνα.
Μοναδικό για τη συναισθηματική του αμεσότητα πορτραίτο αυτής της οικογενειακής ζωής, η ταινία συχνά έχει στο κέντρο της, κάτι πέρα από το τετριμμένο του καθημερινού: τα αισθήματα, οι αμφιταλαντεύσεις και οι αμφιθυμίες, οι μελαγχολίες και οι ανησυχίες (που η ασφάλεια της εξορίας προκαλεί), οι χαρές και οι λύπες της οικογενειακής ζωής, τα χαμόγελα αλλά και τα δάκρυα, οι αναμνήσεις για τους φίλους που χάθηκαν, ο νόστος για μια χώρα που καταστράφηκε, για μια πατρίδα που χάθηκε (οριστικά;) ...

Δημήτρης Μπάμπας