του Cristi Puiu
(σχετικά με την ταινία)

Τρεις ημέρες μετά την τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία της παρισινής εβδομαδιαίας επιθεώρησης Charlie Hebdo και σαράντα μέρες μετά το θάνατο του πατέρα του, ο Lary, ένας γιατρός που διάγει τη τέταρτη δεκαετία της ζωής του, είναι έτοιμος να περάσει το Σάββατο σε μια οικογενειακή συγκέντρωση όπου θα τιμήσουν τον εκλιπόντα. Όμως η βραδιά δεν εξελίσσεται σύμφωνα με τις προσδοκίες. Ο Lary είναι αναγκασμένος να βρεθεί αντιμέτωπος με τους φόβους του και το παρελθόν του, κα επιπλέον να επανεξετάσει τη θέση που κατέχει μέσα στην οικογένεια. Ο Lary είναι αναγκασμένος να αφηγηθεί τη δική του αλήθεια.
Ο Cristi Puiu, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει:" [Η ιδέα για την ταινία]Ήρθε από το παρελθόν, πιο συγκεκριμένα από το δείπνο που ακολούθησε την ταφή του πατέρα μου. Λίγα χρόνια πριν, το 2012, ένας από τους συνεργάτες μου παραγωγούς με ρώτησε αν είχα κάτι νέο και είχα αυτή την ιδέα μιας πολυ υποκειμενικής απεικόνισης του ό, τι συνέβη στο δείπνο που ακολούθησε την ταφή. Η ιδέα γαι την ταινία προήλθε επίσης από την παρατήρηση μου ότι οι ιστορίες που απαρτίζουν παρελθόν μας είναι πραγματικά κομμάτια μυθοπλασίας. Επαφίεται στο θεατή να δημιουργήσει το δικό του κομμάτι μυθοπλασίας χρησιμοποιώντας το, αφού η ιστορία της Sieranevada θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί οπουδήποτε: Καλώ τον θεατή να συνεργαστεί μαζί μου. Τέλος, θα ήθελα επίσης να τον οδηγήσω προς μια μάλλον ακραία κατεύθυνση.
(...) Αμέσως αφού ξεκίνησε η παραγωγή της ταινίας, είχαμε την επίθεση στο Charlie Hebdo. Δεν ήταν στο σενάριο, αλλά την έβαλα στην ταινία: στη Ρουμανία, όπως και αλλού, οι άνθρωποι συνέχισαν τη ζωή τους. Όμως η είδηση λειτουργεί ως έναυσμα για έναν από τους χαρακτήρες, ο οποίος είναι εξαιρετικά ανήσυχος από τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου. Η οικογένεια έχει αυτές τις συζητήσεις σχετικά με γεγονότα που συνέβησαν 14 χρόνια πριν, την ίδια στιγμή που δεν έχουν καν επίγνωση του τι συμβαίνει στην ίδια τους την οικογένεια. Προσπάθησα να απεικονίσω αυτή την αίσθηση της απώλειας των γονιών, να πάιξω με αυτό και επιτρέποντας στο θεατή να κάνει το ίδιο”.

(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Καννών 2016, σημειώσεις για την παραγωγή, cineuropa.org)