(Η Αποικία)
του Florian Gallenberger
(οι δηλώσεις των συντελεστών)
colonia.jpg

Benjamin Herrmann, παραγωγός
Όλοι οι φαν των κλασικών ταινιών αγαπούν τα σπουδαία θρίλερ της δεκαετίας του ’70. Οι «Τρεις Μέρες του Κόνδορα» και «Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου» υπήρξαν δύο από αυτές, καθώς παραδίδουν ένα σημαντικό μήνυμα μέσα από την ψυχαγωγία και το σασπένς. Σαράντα χρόνια αργότερα, ο συνδυασμός της αγωνίας και του μηνύματος εμφανίστηκαν και πάλι στα φιλμ «Επιχείρηση: Argo» και «Το Παιχνίδι της Μίμησης», δύο εξαιρετικά παραδείγματα μοντέρνου θρίλερ, που ελκύουν το κοινό και ταυτόχρονα το παίρνουν πολύ σοβαρά - και αυτός είναι ο στόχος της ταινίας «Η Αποικία». Δεν θέλαμε να κάνουμε μια ταινία μόνο για τα γεγονότα, τους μηχανισμούς της CIA, τη γερμανική κυβέρνηση και το καθεστώς Πινοτσέτ. Θέλαμε να επικεντρωθούμε στην «Αποικία Αξιοπρέπεια» αυτός το κράτος εν κράτει, καθώς αυτό προσδίδει ακόμα μεγαλύτερη ένταση στην ιστορία των κεντρικών μας χαρακτήρων.

Florian Gallenberger, σκηνοθέτης
Ήμουν ακόμη μαθητής στο δημοτικό, όταν άκουσα γι’ αυτό το μέρος στη Χιλή απ’ όπου οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ξεφύγουν, ζώντας σαν φυλακισμένοι, και πραγματικά σοκαρίστηκα.
(...) Όσο περισσότερο μελετούσα τα ιστορικά γεγονότα και άκουγα τις ιστορίες των ανθρώπων, τόσο περισσότερα ήθελα να μάθω για τον μικρόκοσμο του Σέιφερ (σ.τ.ε. Paul Schäfer, ηγέτη της αποικίας).
(..) Ήθελα να διηγηθώ την ιστορία ενός ζευγαριού που γίνεται μέλος αυτής της κοινότητας τυχαία, και που προσπαθεί να αποδράσει. Παρόλο που οι δύο κεντρικοί μας χαρακτήρες είναι φανταστικοί, κάθε λεπτομέρεια της ταινίας είναι ιστορικά αποδεδειγμένη, και αρκετοί από τους διαλόγους με τον Σέιφερ είναι αυθεντικοί.
(...) Δεν ήταν καθόλου εύκολο να ξεκινήσεις τα γυρίσματα της ταινίας, χωρίς να έχεις δει καθόλου από κοντά τον ανταγωνιστή της ιστορίας. Όταν όμως ο Μίκαελ (Michael Nyqvist) εμφανίστηκε στο σετ, όλα ξαφνικά ξεκαθάρισαν. Η απίστευτη φυσική του παρουσία μετατράπηκε σε πραγματικά δυσοίωνη με τη βοήθεια του μακιγιέρ, που τον μεταμόρφωσε σε σωσία του Πολ Σέιφερ – ήταν συναρπαστικό. Ο Μίκαελ δεν φοβήθηκε να παίξει έναν χαρακτήρα καταπιεστικό και αποκρουστικό, και μας εντυπωσίασε πολύ με την ερμηνεία του.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)