(Εκείνη)
του Paul Verhoeven

Η Michèle φαίνεται ότι είναι πολύ δυνατή. Επικεφαλής μιας κορυφαίας εταιρείας βίντεο παιχνιδιών, μεταφέρει την ίδια αδίστακτη στάση που επιδεικνύει στην επαγγελματική της ζωή και στην ερωτική της. Όμως, η επίθεση που δέχεται στο σπίτι της από έναν άγνωστο αλλάζει τη ζωή της Michèle για πάντα. Όταν παρακολουθεί από πίσω αυτόν τον άγνωστό, τότε και οι δύο παρασύρονται σ' ένα περίεργο και συναρπαστικό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να βγει εκτός ελέγχου.

Οι δηλώσεις του Paul Verhoeven
(αποσπάσματα από μια συνέντευξη)

(...) Σκοπός μας ήταν να μεταφέρουμε τη δράση από το Παρίσι στη Βοστώνη ή το Σικάγο, αλλά είχε προβλήματα αυτό το πλάνο, τόσο καλλιτεχνικά όσο και οικονομικά.  Καταλάβαμε νωρίς ότι δύσκολα θα δεχόταν Αμερικανίδα ηθοποιός να πει ναι σ’ αυτό το ρόλο, ενώ η Ιζαμπέλ Ιπέρ/ Isabelle Huppert ήθελε εξαρχής. Κάποια στιγμή ο Saïd (παραγωγός) μου είπε «Γιατί παλεύουμε να κάνουμε αυτή την ταινία στις ΗΠΑ; Πρόκειται για Γαλλικό μυθιστόρημα, η Ιζαμπέλ Ιπέρ θέλει να το κάνει- είμαστε χαζοί!» Είχε δίκιο. Συνειδητοποιώ πια ότι δε θα μπορούσα ποτέ να κάνω αυτή την ταινία στις ΗΠΑ και να έχει την ίδια αυθεντικότητα.
(...)   Είναι μια ιστορία -δεν είναι αληθινή ζωή ούτε μια φιλοσοφική άποψη για τις γυναίκες! Αυτή η συγκεκριμένη γυναίκα αντιδρά μ’ αυτό τον τρόπο, χωρίς να σημαίνει ότι όλες οι γυναίκες αντιδρούν έτσι ή ότι θα έπρεπε να αντιδρούν έτσι. Αλλά η Μισέλ το κάνει. Δουλειά μου ήταν να κατευθύνω αυτή την ιστορία με τον πιο αξιόπιστο κι αληθοφανή τρόπο που μπορούσα. Χρωστάω πολλά φυσικά στην Ιζαμπέλ Ιπέρ, της οποίας η καταπληκτική ερμηνεία κάνει το χαρακτήρα της απολύτως πειστικό.
(...)   Όταν η Ιζαμπέλ Ιπέρ είδε την ταινία, αυτό ήταν ένα από τα πράγματα που μου είπε: «το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι η συνεχής ασάφεια». Έχει δίκιο- είναι πάντα ασαφές. Είναι δύσκολο να κατανοήσεις πλήρως αυτή τη γυναίκα. Στο τέλος, δεν είναι ξεκάθαρο τι θα έπρεπε να σκεφτείς. Μου αρέσει να αφήνω ανοιχτές τις εναλλακτικές. Ακριβώς όπως και στη ζωή, ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβεται πίσω από ένα χαμόγελο.
(...) [Δε βλέπουμε ποτέ τη Μισέλ πληγωμένη γιατί] , κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ συμβατικό. Θα πέφταμε στο μελόδραμα και τη βαρεμάρα. Είναι πιο διασκεδαστικό να αιφνιδιάζεις το κοινό από το να αναπαράγεις ξανά και ξανά κάτι που έχουν δείξει τόσοι σκηνοθέτες. Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Στραβίνσκι και του ασυνηθίστου τρόπου που συνθέτει τις συμφωνίες του αλλοιώνοντας το φυσιολογικό. Αυτή η καλλιτεχνική απόφαση αλλάζει τη συμπεριφορά της Μισέλ και το χαρακτήρα της: Με βίασαν αλλά δεν πειράζει. Ας πιούμε!
(...)   Ακριβώς όπως και η πλοκή, η ηθική είναι ανοιχτή σε χειρισμό. Πρέπει να προσπαθήσουμε να βγούμε από την πεπατημένη οδό, όσο πιο γρήγορα μπορούμε. Ούτε ο Ντζαν/  Philippe Djian παρουσιάζει τη Μισέλ ως θύμα. Η αντίθετη πορεία θα ήταν ασυνεπής προς το βιβλίο.
(...)   Έξι ή εφτά περίπου χρόνια πριν, το Turkish delight παιζόταν στο La Cinémathèque Française και η Ιζαμπέλ ήταν εκεί για να παρουσιάσει την ταινία. Είπε ότι το είδε για πρώτη φορά όταν ήταν πολύ μικρή, και ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους έγινε ηθοποιός. Η Ιζαμπέλ είναι ατρόμητη. Τίποτα δεν αποτελεί πρόβλημα για εκείνη. Θα δοκίμαζε τα πάντα, είναι εξαιρετικά γενναία.
(...) [Για τη φωτογραφία] Ήθελα μια πιο χαλαρή αίσθηση, όχι ιδιαίτερα κορνιζαρισμένη. Μελέτησα αρκετούς Γάλλους διευθυντές φωτογραφίας και ο Στεφάν /Stéphane Fontaine του Ένας Προφήτης και Σώμα με Σώμα, απλά ξεχώρισε. Πρότεινα να κάνουμε τα γυρίσματα με δύο κάμερες, όλες οι σκηνές είχαν στηθεί για δύο κάμερες, πολύ συχνά τοποθετημένες κοντά μεταξύ τους για να εξυπηρετήσουν τη συνέχεια, έτσι ώστε το μοντάζ να μην είναι τόσο εμφανές. Χρησιμοποιήσαμε μεγάλης διάρκειας λήψεις με χειροκίνητες κάμερες, σε αντίθεση με προηγούμενες δουλειές μου. Ήθελα μια μη επιτηδευμένη λήψη- σαν κάποιος να παρακολουθούσε.
(...) [Για τον τίτλο της ταινίας]  Το “Oh…” (όπως είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος του \Philippe Djian) μου θύμιζε την Ιστορία της Ο. Το Elle/ Εκείνη ήταν ιδέα του παραγωγού μου και θεωρώ ότι αντιπροσωπεύει την καρδιά της ταινίας που εστιάζει σε μια και μόνο γυναίκα.

(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Καννών, σημειώσεις για την παραγωγή)