(Το πιο ευτυχισμένο κορίτσι στον κόσμο)
του Radu Jude

Η ταινία συνιστά ένα γλυκόπικρο σχόλιο επάνω στον καταναλωτισμό, τη διαφήμιση ως μέσο εξαπάτησης, αλλά και τις αιώνια τεταμένες σχέσεις μεταξύ εφήβων και γονιών.
Η 18χρονη Ντέλια είναι από φτωχή οικογένεια και ζει σε μια μικρή πόλη της Ρουμανίας. Η Ντέλια έχει κερδίσει το διαγωνισμό μιας διαφημιστικής καμπάνιας: έστειλε τις ετικέτες για τρεις χυμούς και κέρδισε ένα πανάκριβο αμάξι. Τώρα έχει έρθει με τους γονείς της στο Βουκουρέστι για τα γυρίσματα ενός διαφημιστικού σποτ που θα παρουσιάζει τη νικήτρια Ντέλια σ’ ολόκληρη τη χώρα και θ’ αποδεικνύει ότι η εταιρεία των αναψυκτικών κρατά τις υποσχέσεις της. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι, η οικογένεια φτάνει στον τόπο των γυρισμάτων. Κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων του γυρίσματος, η Ντέλια κουβεντιάζει με τους γονείς της, αλλά όσο περνάει η ώρα, αρχίζουν να τσακώνονται. Το θέμα είναι τι θα κάνουν με το αμάξι. Η Ντέλια θέλει να το κρατήσει, ενώ οι γονείς της προτιμούν να το πουλήσουν και να ξεφύγουν έτσι απ’ τη φτώχια. Κι έτσι, ένα εκ πρώτης όψεως χαρμόσυνο γεγονός εξελίσσεται σε μια οδυνηρή εμπειρία για τη Ντέλια, που αναγκάζεται να αναθεωρήσει τις οικογενειακές της σχέσεις.
Ο Radu Jude σε δηλώσεις του στα πλαίσια του Κουβεντιάζοντας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2009, σημείωσε ότι σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα παίζει αναμφισβήτητα η μεταφορά του σεναρίου στη μεγάλη οθόνη. «Έχω διαβάσει σενάρια από γνωστές ταινίες και μου φάνηκαν εντελώς βαρετά και ανόητα, αλλά στην οθόνη η ταινία ήταν καταπληκτική. Φυσικά έχει συμβεί και το αντίστροφο», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ο Radu Jude αποκάλυψε ότι ορισμένες φορές προβληματίζεται για τη δουλειά του. «Κάποιες φορές ντρέπομαι για τη δουλειά μου, ειδικά όταν σκέφτομαι ότι στον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι που βοηθούν πραγματικά και χειροπιαστά αυτούς που έχουν ανάγκη και εμείς στενοχωριόμαστε για το σενάριο που δεν γράψαμε καλά. Αυτό μου συμβαίνει κυρίως όταν γυρίζω διαφημιστικά και σκέφτομαι ότι είναι ένα είδος πολυτελείας αναφορικά με τον τρόπο που αναπτύσσεται η κοινωνία μας», τόνισε.
Ο Radu Jude αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε φορά που πρέπει να αναζητήσει χορηγούς ή να ζητήσει κρατική χρηματοδότηση. «Χρησιμοποιώ χρήματα από βραβεία, ο παραγωγός μου προσπαθεί να εξασφαλίσει κρατικές χορηγίες, ενώ επενδύω φυσικά και δικά μου χρήματα. Έχω κουραστεί όμως από αυτή τη διαδικασία. Γενικά είναι πολύ δύσκολο, αλλά πιστεύω ότι το σύστημα χρηματοδότησης στη Ρουμανία είναι διεφθαρμένο και δίνονται χορηγίες σε αμφίβολα projects», είπε κλείνοντας.
Η ταινία Cea mai fericită fată din lum/ The happiest girl in the world κέρδισε το Βραβείο C.I.C.A.E. στο Forum του Φεστιβάλ Βερολίνου 2009.

(πηγή δελτίο τύπου)