(Κρυφή συνταγή)
του Ofir Raul Graizer

Γερμανικής παραγωγής, αλλά διαδραματιζόμενη κατά το μεγαλύτερό της μέρος στην Ιερουσαλήμ,  η ταινία του πρωτοεμφανιζόμενου ισραηλινού σκηνοθέτη υπό τον διεθνή τίτλο The Cakemaker εστιάζει σε μια δύσκολη διαδικασία πένθους.
Ένα μικρό ζαχαροπλαστείο στο Βερολίνο. Ένας πελάτης, επιχειρηματίας, άρτι αφιχθείς από την Ιερουσαλήμ, ο Oren (Roy Miller). Ο Thomas (Tim Kalkhof), ο νεαρός Γερμανός ζαχαροπλάστης που ανταποκρίνεται στην ερωτική πρόκληση. Ένας έρωτας κρυφός, που όμως θα τελειώσει απότομα όταν ο παντρεμένος και πατέρας Ισραηλινός σκοτώνεται ξαφνικά σε δυστύχημα. Αναζητώντας ανακούφιση από τη θλίψη (και ίσως απαντήσεις σε αναπάντητα ερωτήματα), ο Thomas έρχεται στην Ιερουσαλήμ και συχνάζει στο καφέ της νεαρής χήρας, της Anat (στο ρόλο η εξαιρετική Sarah Adler). Μια νέα ιστορία ξεκινά...
Ακολουθώντας τους κανόνες ενός ερωτικού μελοδράματος, αλλά αποφεύγοντας τις παγίδες του, ο σκηνοθέτης εστιάζει στα δύο κεντρικά πρόσωπα που πενθούν τον κοινό ερωτικό τους σύντροφο. Σχεδιάζει με ευαισθησία το πορτραίτο του νεαρού μοναχικού ομοφυλόφιλου που αναζητά ανακούφιση στη συνάφεια και συναναστροφή του με μια γυναίκα σ' ένα ξένο τόπο και σε μια άλλη κουλτούρα.
Τα κρυμμένα μυστικά, που πρέπει να παραμείνουν κρυμμένα, τα κρυφά συναισθήματα που ποτέ δεν πρέπει να αποκαλυφθούν, οι κρυμμένες ταυτότητες. Το πένθος (πάντα δύσκολο) που πρέπει να διανυθεί.  Μια μακρά βουβή διαδικασία πένθους που εξελίσσεται και στιγματίζει τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες.
Και από την άλλη, η ζωή που συνεχίζεται. Νέα πρόσωπα, νέα συναισθήματα. Νέες ισορροπίες, νέες ταυτότητες (σεξουαλικές ή εθνικές). Νέα όρια και νέα εμπόδια που πρέπει να διανυθούν.  
Η σκηνοθεσία εμμένει στο συναισθηματικό τοπίο, ιχνογραφώντας με μελαγχολικούς τονισμούς τόσο τα δύο πρόσωπα, όσο και τη μεταξύ τους σχέση. Τοποθετώντας τη δραματική πλοκή στο εσωτερικό της ισραηλινής κοινωνίας, μιας κοινωνίας βαθιά συντηρητικής, όπου οι θρησκευτικοί νόμοι επιβάλλονται ακόμα και στις συνταγές της μαγειρικής, η σκηνοθεσία περιγράφει τον έρωτα ως μια διαδικασία απελευθέρωσης από τα δεσμά και τους νόμους, ως μια υπέρβαση των ορίων -ατομικών, κοινωνικών, σεξουαλικών. Και είναι ακριβώς λόγω αυτού του κοινωνικού πλαισίου, που στην δραματική κορύφωση αναδεικνύεται ως κεντρικό πρόσωπο η νεαρή γυναίκα. Αυτή καλείται να υπερβεί το πένθος, να συμφιλιωθεί με τον Άλλο -τόσο τον εθνικά όσο και τον σεξουαλικά...
 
Δημήτρης Μπάμπας