(Αδελφικοί εχθροί)
του  David Oelhoffen
της Μαρίας Γαβαλά

ΖΩΝΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
 Η ταινία του David Oelhoffen «Frères ennemis», ελληνικός τίτλος «Αδελφικοί εχθροί», που παίζεται στις κινηματογραφικές αίθουσες, διαδραματίζεται στα παρισινά προάστια των ευαίσθητων, οριακών, αστικών ζωνών, με φόντο τα μεγάλα οικιστικά συγκροτήματα της παρισινής περιφέρειας. Πόλεις-λαβύρινθοι, με την αγριότητα της πολεοδομικής ασφυξίας να συναγωνίζεται τον ζόφο των ποσοστών της ανεργίας, τον βαθμό της εγκληματικότητας, και την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα των συμμοριών και της τοπικής μαφίας (ιδιαιτέρως στους χώρους του μεταναστευτικού πληθυσμού). Η τραχύτητα του αστικού τοπίου συναντά τη βιαιότητα της συμπεριφοράς ανθρώπων εγκλωβισμένων στα αδιέξοδά τους (σκηνοθετικό επίτευγμα του Oelhoffen, ο πετυχημένος συνδυασμός και η λειτουργικότητα της συμπόρευσης των δύο αυτών στοιχείων), ενώ έννοιες, όπως φιλία και εχθρότητα, αγάπη και μίσος, προδοσία και εκδίκηση, βίαιη συμπεριφορά και μεταμέλεια, ατιμία και φιλότιμο, δεσμοί με την οικογένεια και αποξένωση, συμπρωταγωνιστούν με τους Matthias Schoenaerts (ο Πορτογάλος αρχηγός μιας συμμορίας εμπόρων ναρκωτικών) και Reda Kateb (ο Αλγερινός αστυνομικός της δίωξης εγκλήματος), δύο άνδρες που μεγάλωσαν στην ίδια γειτονιά, υπήρξαν αδελφικοί φίλοι ενώ, στη συνέχεια, ακολούθησαν αντίθετες πορείες. Ανθρώπινες τροχιές που χωρίζουν, επανασυνδέονται, συγκρούονται, συμφιλιώνονται, συνεργάζονται, αντιμετωπίζοντας συντροφικά τον κίνδυνο και τον θάνατο. Με όλες τις απρόβλεπτες εξελίξεις που μας επιφυλάσσουν οι καλές αστυνομικές ιστορίες δράσης, εκείνες που πραγματεύονται το τετριμμένο, πράγματι, θέμα της βίας, με προσεκτική και νηφάλια παρατήρηση της κοινωνικής πραγματικότητας, τηρώντας τους κανόνες του κινηματογραφικού είδους, αλλά και έχοντας την τόλμη, στο φινάλε, να συναντηθούν, καταπρόσωπο, με το μέγεθος της τραγωδίας.