(Ανάσα ελευθερίας)
του Ísold Uggadóttir

Μία ανύπαντρη μητέρα που αγωνίζεται σκληρά για να τα βγάλει πέρα, βρίσκει δουλειά ως ελεγκτής διαβατηρίων σε αεροδρόμιο της Ισλανδίας. Κατά τη διάρκεια κάποιας βάρδιας, μια επίσης ανύπαντρη μητέρα από την Γουινέα-Μπισάου επιχειρεί να ταξιδέψει παράνομα προς τον Καναδά. Οι ζωές των δύο γυναικών διασταυρώνονται απρόσμενα και παρά τις πολιτισμικές διαφορές και τις αντιξοότητες, ο ευαίσθητος δεσμός που αναπτύσσεται ανάμεσά τους θα αποτελέσει τη μόνη τους ελπίδα απέναντι σε ένα απρόσωπο και άδικο σύστημα...
Ένα σινεμά στην παράδοση του Κεν Λόουτς και των αδερφών Νταρντέν, ρεαλισμός γυναικεία πορτραίτα, ανθρωπισμός που δεν ενδίδει ποτέ σε συναισθηματισμούς.
Στην ταινία απονεμήθηκε το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας Σάντανς 2018, Βραβείο Κοινού Fischer Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας 2018 και το Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Φεστιβάλ Γκέτεμποργκ.
Η Ísold Uggadóttir, σκηνοθέτις της ταινίας, δηλώνει στον ιστότοπο scandinaviaonmymind.com: "Όσοι είναι αφιερωμένοι στην παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο αριθμός που δεχόμαστε είναι χαμηλότερος από ό, τι στις γειτονικές σκανδιναβικές χώρες. Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά που ανησυχεί για το ποιοι προσκαλούμε στη χώρα."
Και συνεχίζει: "Κάποιοι πρόσφυγες από την Ουγκάντα μου έδειξαν τα σημάδια τους πάνω στο σώμα από όταν βρίσκονταν σε στρατόπεδα προσφύγων στην Αφρική. Αυτά προκλήθηκαν από άλλους αιτούντες άσυλο που δεν ήταν ομοφυλόφιλοι ", θυμάται, προσθέτοντας ότι "πολλοί προέρχονται από χώρες όπου η έννοια της ομοφυλοφιλίας είτε δεν υπάρχει είτε θεωρείται" δυτική προπαγάνδα ".
(δ.τ.)