του James Watkins
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

James Watkins, σκηνοθέτης
Το σενάριό μου δεν με ικανοποιούσε. Όταν διάβασα αυτό της Τζέιν (Jane Goldman, σεναριογράφος) αναγνώρισα όλα τα στοιχεία που ήθελα για την ταινία μου. Ήταν τρομακτικό μεν αλλά είχε και συναισθηματικά στοιχεία. Με συγκίνησε πραγματικά και από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι ήθελα να το σκηνοθετήσω.
Δεν επιθυμούσα να γυρίσω μία ταινία εποχής. Ήθελα να χρησιμοποιήσω ένα σύγχρονο κινηματογραφικό ιδίωμα, από την κίνηση της κάμερας και το στήσιμο των σκηνών μέχρι τη σκηνοθεσία. Συνδυάζοντας έναν κόσμο «εποχής» με τον κόσμο των ταινιών J Horror προέκυψε κάτι ενδιαφέρον και φρέσκο.
Ήθελα να φτιάξω μια εκλεπτυσμένη ιστορία φαντασμάτων, με μια αίσθηση τρόμου και κινδύνου που κλιμακώνεται. Ήθελα, για παράδειγμα, να αναρωτιέται ο θεατής αν πίσω από το παράθυρο κρύβεται κάτι. Ίσα που να προλαβαίνει να το διακρίνει. Για μένα αυτό είναι πολύ πιο τρομακτικό.
Ήθελα ο κάθε χαρακτήρας να διηγείται μία μικρή προσωπική ιστορία και γι’αυτό συνεργαστήκαμε στενά με την Τζέιν στη διάρκεια του κάστινγκ, ψάχνοντας σε βάθος όλους τους ρόλους.
[Το αρχοντικό] ήθελα να έχει μία αίσθηση αποσύνθεσης, όχι όμως ακολουθώντας το μονοχρωματικό κλισέ.
Μία ιστορία τρόμου προκύπτει από αυτό που δεν μπορείς να διακρίνεις – αυτό που βρίσκεται στις γωνίες και στα περιθώρια του πλάνου. Όλα αυτά τα στοιχεία είχαν προβλεφθεί στον καλλιτεχνικό σχεδιασμό.

Jane Goldman, σεναριογράφος
Στην αρχική εκδοχή [του σεναρίου] υπήρχαν πολλά φλασμπάκ στην συνέχεια όμως τα αντικαταστήσαμε με τις προσωπικές εμπειρίες του Άρθουρ (Arthur Kipps, τον ρόλο υποδ'ύεται ο  Daniel Radcliffe σ.τ.ε). Καθώς ανακαλύπτει σιγά σιγά τα τρομερά μυστικά της Γυναίκας με τα Μαύρα, ανακαλύπτουν κι οι θεατές μέσα από τα μάτια του τι είχε πραγματικά συμβεί.
[Σχετικά με τις επιρροές από τις ιαπωνικές ταινίες τρόμου ] Ένα από τα χαρακτηριστικά τους είναι ότι συνδυάζουν τα έντονα συναισθηματικά θέματα με τον τρόμο. Αυτά τα δύο στοιχεία δεν αλληλοαποκλείονται απαραίτητα.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)