(The Silence of Others)
των Almudena Carracedo & Robert Bahar

Πού σταματάει η μνήμη και πότε ξεκινάει η συγχώρεση; Μπορεί η άνωθεν επιβεβλημένη λήθη να εξαλείψει τα εγκλήματα ενός καθεστώτος η ενός ιερατείου; Να επουλώσει τις πληγές; Να δικαιώσει ηθικά και νομικά;
Παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ El silencio de otros (The Silence of Others) της Almudena Carracedo κ του Robert Bahar για τα εγκλήματα του φρανκικού καθεστώτος κ το νόμο περί αμνηστίας, δεν μπορούσα παρά να κάνω τη σύγκριση με την τελευταία ταινία του Francois Ozon  Gråce à Dieu. Οι αναλογίες πολλές. Αν και μυθοπλασία η δεύτερη αναδεικνύει με την ίδια  ιατροδικαστική ματιά το πρόβλημα. Μια μικρή ομάδα γενναίων  ατόμων πηγαίνει πάντα μπροστά ενάντια στο ρεύμα της αναγκαστικής σιωπής, της σιωπηρής συνενοχής. Ο άνθρωπος μπορεί να ξεχάσει αλλά όχι να συγχωρέσει.

της Καλλιόπης Πουτούρογλου [Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]