του Tim Mielants

Μια κατασκήνωση γυμνιστών, χαμένη μέσα σ’ ένα δάσος, στις βελγικές Αρδέννες. Ο  40χρονος Patrick (στο ρόλο ο εξαιρετικός Kevin Janssens), βοηθά τον ηλικιωμένο πατέρα του στη διαχείριση της κατασκήνωσης. Όταν ο πατέρας τους ξαφνικά πεθάνει, τότε είναι ο Patrick που αναλαμβάνει  τη θέση του.  Όμως ο Patrick χάνει ένα σφυρί από το σετ εργαλείων και είναι αυτό το γεγονός που απορροφά όλη την ενεργητικότητα του: ο Patrick αναζητά τον υπαίτιο. Παράλληλα, στο παρασκήνιο μαίνεται ένας αγώνας για τον έλεγχο της κατασκήνωσης. Εμπόδιο στα σχέδια των επίδοξων σφετεριστών αποτελεί ο Patrick…
Κεντρικό στοιχείο της ταινίας αποτελεί ο τόπος της δραματικής πλοκής και η συνθήκη που επικρατεί σ’ αυτόν: δηλαδή το γεγονός ότι όλοι οι ένοικοι της κατασκήνωσης κυκλοφορούν γυμνοί μέσα στο δάσος.  Αυτή η γυμνότητα -και οι μεταφορές της, δηλ. πρόσωπα χωρίς προσποίηση-  προκαλεί ένα διαρκές ξάφνιασμα στον θεατή, εγκαθιδρύει ένα παράδοξο / παράλογο στην ταινία. Επιπλέον, η ίδια η παρουσία του πρωταγωνιστή της, η φυσιογνωμία του, η στάση του σώματός του, η παιδικότητά του, η εμμονή του με το σφυρί: όλα αυτά συνεπικουρούν το αρχικό παράδοξο της ταινίας. Το χιούμορ της ταινίας λοιπόν, είναι ένα χιούμορ του παράδοξου, συγγενές με αυτό των ταινιών του Bruno Dumont.  
Ωστόσο ό,τι παρακολουθούμε, αφηγημένο με τόνους σκοτεινούς, σε ύφος ειρωνικό και κωμικό και με τους τρόπους και τους κανόνες ενός ψυχολογικού θρίλερ, δεν είναι η αναζήτηση ενός κλέφτη (του σφυριού), ούτε μια συνομωσία εν εξελίξει  με στόχο την κατάκτηση της εξουσίας, αλλά το πένθος ενός άνδρα…

Δημήτρης Μπάμπας