Η Dana επιστρέφει στο Βουκουρέστι αλλά αποφασίζει να μην πάει σπίτι. Πληρώνει τον ταξιτζή για όλη τη νύχτα. Ταυτόχρονα, ο Andrei πηγαίνει στο γυμναστήριο και στη συνέχεια κάνει σεξ με έναν άνδρα. Το επόμενο πρωί, η Dana και ο Andrei συναντώνται στο οικογενειακό τους κρεβάτι και περνούν την ημέρα μαζί. Ίσως για τελευταία φορά.
Ένα δράμα σχέσεων σε τρία κεφάλαια που περιγράφει την κατάσταση ενός ζευγαριού σε 24 ώρες. Καμία εμμονή στη ψυχολογία των χαρακτήρων, αλλά η σύλληψη της διάθεσης και ατμόσφαιρας.
Οι νυκτερινές σκηνές γυρίστηκαν με αναλογία κάδρου 1: 1. Επικεντρώνονται σ’ έναν άνδρα και μια γυναίκα που χάνονται στην ενδοσκόπηση. Το πρωί, το κινηματογραφικό κάδρο ανοίγει και οι δύο πρέπει να αναρωτηθούν αν υπάρχει ακόμα χώρος για συναισθήματα. Τι συνέβη; Γιατί δεν μπορούν πλέον είναι ο ένας κοντά στον άλλο, παρά την κοινή τους ζωή και τον έρωτά τους;
Ο Marius Olteanu, ο σκηνοθέτης της ταινίας δηλώνει: «Στόχος μας ήταν να δώσουμε στην ταινία. μια μοναδική και συναρπαστική ταυτότητα που θα ταιριάζει με τα θέματα της ταινίας. Τα διαμερίσματα που εμφανίζονται στην ταινία χτίστηκαν σε διαφορετικές εποχές, καλύπτοντας περίπου 50 χρόνια. Κάθε ένα από αυτά αφηγείται μια ιστορία για τους χαρακτήρες που ζουν εκεί. Μέσα από τους χώρους, τα σπίτια και τους κατοίκους τους θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα είδος ακτινογραφίας της ρουμανικής κοινωνίας: τα κομμουνιστικά διαμερίσματα στις πολυκατοικίες της δεκαετίας του '70 και του '80, η έλλειψη στυλ και θέματος των διαμερισμάτων από τη δεκαετία του '90, και οι στυλιζαρισμένοι εσωτερικοί χώροι των τελευταίων 10 ετών - όλα αυτά λένε κάτι για τους χαρακτήρες. Ήθελα επίσης το Βουκουρέστι να είναι ένας χαρακτήρας. Η πόλη είναι επίσης ένα τέρας, ένας ζωντανός τόπος. Κατά κάποιο τρόπο, η Dana και ο Arthur δημιουργήθηκαν από αυτήν την πόλη, όπως και οι άνθρωποι που συναντούν. Υπάρχει πολλή προσποίηση και η αίσθηση της έλλειψης μιας σαφούς ταυτότητας».
(πηγή κατάλογος κατάλογος Berlinale 2019, σημειώσεις για την παραγωγή. επιμέλεια Δ.)