(Φεβρουάριος)
του Kamen Kalev

Τους αδιόρατους δεσμούς ανάμεσα σ’ ένα άνδρα και τη γη, τον κύκλο της ζωής του, απεικονίζει  με τρόπους ποιητικούς η ταινία.
Κεντρικός χαρακτήρας είναι ένας βοσκός, που ζει μια ταπεινή ζωή. Η αφήγηση τον παρακολουθεί στην ηλικία των οκτώ, δεκαοκτώ και ογδόντα δύο ετών. Το φόντο της αλλάζει: το χωριό του (πού βρίσκεται στην επαρχία Razdel, στη νότια Βουλγαρία), έξω από το χωριό, στην ύπαιθρο χώρα, στη ζέστη του ήλιου και το παγωμένο χιόνι. Πίσω από τις τελετουργίες μιας μονότονης ζωής υπάρχει κάτι άλλο: υπάρχει μια αόρατη δύναμη που με μυστηριώδη τρόπο τον ωθεί προς τα εμπρός, προς τη κοινή μας μοίρα, προς το θάνατο .
Το λόγο της ταινίας τον συγκροτούν αποσπάσματα από κείμενα του Albert Camus, από το έργο του βούλγαρου ποιητή Boris Hristov, και από το μυθιστόρημα Meursault, contre-enquête (The Meursault Investigation) αλγερινού Kamel Daoud.
Ταινία με ελάχιστη δράση και πλοκή, με υποβλητικές εικόνες και ατμόσφαιρα, που καταγράφει τους δεσμούς του πρωταγωνιστή με το τοπίο, τη γη και την οικογενειακή του παράδοση. Ο ήρωας απαρνιέται τα πάντα για αυτή τη σχέση. Με ταπεινότητα, χωρίς να προσβλέπει ή να ελπίζει σε κάτι ανώτερο. Η συνέχεια των γενεών  οπτικοποιείται με τον κυκλικό χορό (γάμος, κηδεία). Η σκηνοθεσία κάνει αναφορές στο έργο του Αμπάς Κιαροστάμι ιδιαίτερα με τα υπέροχα μακρινά, γενικά πλάνα, αλλά και τη σύνθεση τους, τα οπτικά επίπεδα τους. Μια ταινία χειροποίητη και σίγουρα ποιητική. Μια βαθιά υπαρξιακή ταινία.
Η ταινία είχε επιλεγεί για το Φεστιβάλ Καννών που ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας. Η επιτροπή επιλογής σημειώνει σχετικά : «το πορτρέτο ενός άνδρα από την παιδική ηλικία έως την ενηλικίωση. Για να το κάνει αυτό, ο σκηνοθέτης επιλέγει να απομακρυνθεί από τη θεαματικότητα και τις παγίδες της σύγχρονης ζωής, προτιμώντας αντ' αυτού να συλλάβει την εξωτερική, αιώνια ζωή με μια απίστευτη σιγουριά: ένα αγροτικό τοπίο, μια ζωή στη θάλασσα, όπου οι λέξεις δεν έχουν βάρος. Ένα αριστούργημα. Ένα ταξίδι εξερεύνησης..»

Σ.